شکست سیطره هوایی رژیم صهیونیستی

از زمان وقوع بحران در سوریه از اوایل سال 2011، زمین سوریه فرصتی برای دولت های متخاصم فراهم کرد که در پی تسویه حساب های قدیمی خود، در تلاش برای دامن زدن به نارامی ها و بی ثباتی بیشتر، براندازی نظام حاکم و تعضیف و تحلیل بردن این کشورباشند یکی از این کشورها اسرائیل است که هرزگاهی به بهانه های مختلفی دست به تجاوزات مقطعی و کوتاه مدتی به حریم هوایی  و خاک سوریه می زند.

 به گفته ی مقامات رژیم صهیونیستی روز شنبه 21 بهمن «10 فوریه» یک پهپاد ایرانی از سوریه وارد بلندی‌های جولان اشغالی شده و هدف یک بالگرد اسرائیلی قرار گرفته است. در پی این حادثه، جنگنده‌های اسرائیلی با ورود به حریم هوایی سوریه، مناطقی را هدف قرار داده‌اند. در جریان این عملیات یک جنگنده اف-۱۶ اسرائیل هدف پدافند هوایی ارتش سوریه قرار گرفته است. در پی وقوع این حادثه در نزدیکی «الجلیل» در منطقه جولان، رژیم صهیونیستی با بهانه قرار دادن ورود یک پهپاد ایرانی به اراضی اشغالی، اینگونه وانمود کردند که رویدادهای روز شنبه ماحصل اقدامات ایران بوده است. دنی دانون(Danny danon) نماینده رژیم صهیونیستی در سازمان ملل متحد در پی سرنگونی جنگنده متجاوز ارتش این کشور توسط پدافند موشکی S-200 یا همون SA-5  ارتش سوریه، از شورای امنیت خواست تا علیه آنچه ادعای وی در اقدامات تحریک آمیز ایران، در منطقه است، موضع گیری کند. به گفته بسیاری از کارشناسان روابط بین الملل از نظر شدت و وسعت این بزرگترین حملات رژیم صهیونیستی علیه اهدافی در سوریه از سال 1982 تاکنون بوده است.

رژیم صهیونیستی که موجویت آن در پی تجاوز و اشغال کشوری دیگری شکل گرفت؛«همان گونه که انگلی وارد بدنی می شود و با مکیدن خون در بدن موجب نابودی کامل آن می شود».این کشور با کشورهای موجود در منطقه امنیتی خاورمیانه ناهمگون و و متفاوت از هر لحاظ است به همین جهت برای به رسمیت شناختن و دور شدن از، در مرکز تهدید، به دلیل کوچکی وسعت و محاصره بودن از طرف گروههای مخالفی چون حزب الله، دولت سوریه و گروههای فلسطینی، برای عرض اندامی و اعلام موجودیت گاه ناگاه دست به یکسری ها اقدامات ماجراجویانه در قبال کشورهای همسایه خود می زند. دکترین نظامی این  کشور روی چند پایه اصلی استوار است. به غیر از توان اتمی برای تضمین بقا، استراتژی معمول تل آویو، تحت کنترل نگاه داشتن تهدیدات از طریق ضربه زنی گاه و بیگاه نظامی و اطلاعاتی برای جلوگیری از بزرگ شدن منبع تهدید است.

رژیم صهیونیستی قدرت گیری مجدد بشاراسد و نفوذ ایران در سوریه را به عنوان خط قرمز خود می داند به همین جهت در این روزهای که  بیشتر ارضی سوریه تحت تسلط دولت این کشور می باشد، رژیم صهیونیستی به دنبال ایجاد تنش دوباره در این کشور در راستای تعضیف و تداوم ناآرامی ها برای تغییر موازنه به سود منافع ملی خود می باشد. در همین باره روزنامه هاآرتص نیز اعلام کرد که بشار اسد بعد از تسلط بر 80 درصد از اراضی سوریه از مرحله تهدید وارد مرحله اجرای تهدیدات خود ضد این رژیم شده است.

این رژیم اقدامات تجاوزگرایانه خود را  بر اساس ماده 51 منشور سازمان ملل یا «حق دفاع از خود» توجیه می کنند؛ ماده‌ ۵۱ منشور، به دولت‌های عضو سازمان ملل این اجازه را داده است تا هنگامی که «شورای امنیت»، اقدام لازمی را در جهت بازگرداندن صلح و امنیت در یک وضعیت جنگی انجام نداده است؛ از خود «دفاع» کنند. به این معنا که کشورهای عضو، می‌‌توانند در برابر تجاوز‌های نظامی سایر قدرت‌ها، «در لحظه» از خود دفاع کنند و منتظر تصمیم و اقدام‌هایِ زمان ‌بر شورای امنیت نماند. ماده‌ ۵۱ منشور ناظر به وجود و اعتبار حق دفاع مشروط از خود است. اما از مهم‌ترین شروط «دفاع مشروع»، این است که «دفاع» بایستی «ضروری» و «متناسب» با حمله‌ای باشد که صورت گرفته است. به این معنا که توسل یا تهدید به زور(آغاز عملیات نظامی دفاعی) نمی‌تواند فراتر از ابعاد حمله‌‌ یا حمله‌های اولیه باشد. «عملیات دفاعی» نبایستی جنبه‌ی«انتقام‌جویانه» بیابد یا به مثابه‌ی «فرصت» و «موقعیتی» برای اهداف گسترده‌تر نظامی در نظر گرفته شود.

رژیم صهیونیستی با علم به اینکه با پایان یافتن بحران در سوریه، و تثبیت و استحکام دولت سوریه و نفوذ ایران در این کشور باز مسئله قدس و تهدید اسرائیل بار دیگر به صدر اخبار رسانه های جهانی خواهد رفت در حالی که هنوز ائتلاف های رژیم صهیونیستی با کشورهای چون امارات و عربستان به صورت رسمی در نیامده است؛ چون از دهه هشتاد میلادی تاکنون، بخصوص در طی دوسالی که محمد بن سلمان قدرت را در عربستان بدست گرفته، عربستان در راستای تغییر موازنه در منطقه که به سود ایران و متحدانش در جریان است و دسترسی به تکنولوژی های کشورهای غربی سعی در نزدیک شدن به رژیم صهیونیستی می باشد با این هدف که دشمن مشترک این دو کشو ایران در منطقه است و با دنبال کردن پروپاگاندای سیاسی و بعضا نظامی ضد ایرانی، سیاست های تجاوز گرایانه این دو کشور در قبال کشورهای همسایه خود نادیده گرفته می شود. رژیم صهیونیستی با حمایت های آمریکا و برخی کشورهای عربی چون مصر، عربستان و امارات میخواهد با کش دادن بحران های چون سوریه و عراق، و ایجاد تنش های در لبنان مثل «حصر سعد حریری» سریع به مسئله صلح فلسطین و رژیم صهیونیستی فیصله داده تا در ادامه با سیاست های ایران هراسی؛ کشورهای عربی را علیه ایران به نفع منافع ملی آمریکا و رژیم صهیونیستی بسیج کند تا با راه اندازی تنش و جنگ بین ایران و کشورهای منطقه، این کشورها را به سوی تعضیف و تحلیل هدایت نموده تا بدین شکل زمینه ی نفوذ امریکا برای حفظ موقعیت هژمونی و منافع اقتصادی به شکل چپاول و غارت فراهم بشود از طرفی روز به روز بر قدرت و امنیت رژیم صهیونیستی افزوده خواهد شد.

دولت سوریه تنها متحد راهبردی ایران در بعد از انقلاب اسلامی در بین کشورهای عربی بوده است و تنها کشوری عربی که در جنگ هشت ساله تحمیلی بین ایران و عراق از ایران حمایت به عمل آورده است؛ در بین تحولات و بحران های سیاسی که از سال 2011 سرتاسر منطقه ای خاورمیانه را فرا گرفت بحران سوریه با بقیه بحران ها تفاوت فاحشی داشت، چون اولا این این کشور پشقراول کشورهای مبارز علیه رژیم صهیونیستی بوده، دوما که متحد راهبردی ایران و سوما دروازه ورد به دریایی مدیترانه بوده است؛ این سه ویژگی باعث شد که کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای بیشتر جذب بحران سوریه شوند، براساس قواعد بازی در میدان جنگی سوریه هر کشوری یا اتئلافی که بر این کشور چیره شود موازنه قوا را در منطقه به سود خود تغییر می هد؛ ولی تا به حال به دلایل تعدد منافع  گروهها و کشورهای دخیل در این بحران هم اکنون با سپری شدن هفت سال از این بحران همچنان شاهد بی ثباتی ها و درگیرهای در این کشور هستیم. از زمان شروع بحران در این کشور؛ رژیم صهیونستی که مترصد چنین حادثه ای بود، تجاوزات خود را به صورت مقطعی و محدود به مرزهای سوریه را پی گیری شد تا از این طریق به دوستان و متحدین خود که در میدان جنگی سوری در حال نزاع بودند روحیه بده و هم اینکه اعلام موجودیت خود را به رخ مخالفین خود بکشاند ولی چون دولت سوریه در حال مبارزه با مخالفین داخلی، تروریست ها و کشورهای مخالف بود فرصت کافی یا تجهیزات به روز رسانی شده برای مقابله با تجاوزات مکرر رژیم صهیونیستی را نداشت ولی در شرایط فعلی در حالی که تروریست ها در این کشور شکست خوردند و بیشتر ارضی کشور در دست دولت سوریه است و موزانه قوا به نفع دولت این کشور و متحدان آن در جریان است، دولت سوریه قدرت مقابله با تجاوزات رژیم صهیونستی را بدست آورده است؛ به همین جهت در پی بهانه تراشی های رژیم صهیونیستی که برای روحیه دادن به نیروهای مخالف دولت سوریه بود وقتی که در 10 فوریه جنگنده های این کشور قسمتی از خاک سوریه مورد تجاوزات خود قرار داد پدافند دولت سوریه، در حالی که از پدافندهای قوی در این کشور نبود توانست به راحتی از عهده ی ساقط کردن جنگنده اف 16 این کشور برآید حتی به گفته ی بعضی از رسانه های علاوه بر ساقط شدن یک فروند جنگنده اف16دولت سوریه اهدافی را در خاک رژیم صهیونیستی به همراه یک فروند جنگنده اف 15 مورد حملات موشکی خود قرار داد.

نیروی هوایی اسرائیل سالها است که به بهانه های واهی با حملات هوایی خود در مسائل سیاسی – نظامی بعضی کشور های منطقه خاورمیانه عرض اندام و دخالت می کرد؛ چون بعد از حملات محدود از میدان مورد نزاع می گریخت برای خود در منطقه، در حوزه نیروی هوایی اعتبارهای به دست آورده بود؛ ولی اکنون با ساقط شدن جنگنده این کشور توسط پدافند سطح پایین سوریه زنگ خطری برای نیروی هوایی این کشور به صدا در آمده است، چون نیروی هوایی این کشور سالها است که موازنه قدرت در منطقه مرزی بین خود و سوریه را به نفع این رژیم ثابت نگه داشته بود ولی اکنون با رونمایی جدید از قدرت پدافندی دولت سوریه این موازنه به نفع این کشور تغییر کرده است؛ بنابراین در پی تغییر این موازنه باید در آینده بیشتر شاهد ماجراجویی ها و سناریوهای این رژیم در منطقه باشیم، پیش بینی می شود که رژیم صهیونیستی و آمریکا و متحدان منطقه ای این دو کشور در سوریه دست به تحریکاتی، برای افزایش و دامنه دار شدن تنش ها و درگیری ها در سوریه بزنند و هم این که در مسئله صلح فلسطین و این رژیم تعجیل خواهند کرد.

نوشته شده توسط: فاطمه موسوی زاهد

کارشناس ارشد روابط بین الملل