سفارشات مخصوص نیروی هوایی رژیم صهیونیستی

ارتش اسرائیل هم بمانند تمامی ارتش های بزرگ دنیا به دنبال سلاح های خاص و مخصوص خود است.

در این بین ، نیروی هوایی اسرائیل (( Heyl Ha’avir)) هم از این قاعده مستثنی نبوده.

نیروی هوایی اسرائیل همیشه به دنبال جنگنده های خاص بوده اگر چه آنها جنگنده داخلی هم تولید کردند ، اما همیشه دوست داشتن جنگنده های شان خاص و متفاوت باشد.

در این مقاله به سه نوع جنگنده میپردازیم که در بسیاری از کشور های دنیا استفاده شده اند ولی در ارتش اسرائیل به ارتقاع خاصی رسیده اند.

F-4 Phantom II

 

 جنگنده ای چند منظوره که در سال 1969 وارد خدمت IAF شده است. (( Israeli Air Force )) و نقش مهمی در قدرت این نیرو داشته است. 

این جنگنده در جنگ ویرانگر، جنگ یوم کیپور و عملیات صلح برای گالیله شرکت داشته است.

نیروی هوای اسرائیل IAF در سال 1965 برای خرید فانتوم ابراز علاقه کرد. زمانی که فانتوم ها پیشرفته ترین جنگنده در خدمت در جهان بود، اما آمریکایی ها این درخواست را رد کردن.

در ژانویه سال 1968، پس از فشار عظیم در بالاترین سطوح دیپلماتیک، آمریکایی ها از بالاخره راضی به فروش فانتوم به IAF شدند.

اسرائیل در آن زمان ترجیح میداد جنگنده ای تک سرنشین را به خدمت بگیرد. و در نظر داشت که یک نسخه تک سرنشینه فانتوم که به طور انحصاری برای آنها طراحی شده بود را به خدمت بگیرد.

اسرائیل وقتی فهمید نسخه تک سرنشینه نمی تواند از از پتانسیل عالی فانتوم کاملا بهره ببرد منصرف شد ، و این طرح رها شد.

فانتوم ها می رسند

 

 در 5 سپتامبر 1969، اولین فانتوم ها در خاک اسرائیل فرود آمدند . 

نیروی هوایی اسرائیل متوجه شد فانتوم سریعتر از میراژ است و تقریبا 6 برابر بیشتر از آن سلاح حمل میکند.و با رادار پیشرفته خود طیف وسیعی از موشک هوا به هوا را حمل میکند و برد آن تقریبا دو برابر رقیب فرانسوی آن بود. 

 

اولین نبرد برای اسرائیل 

 

 فقط چهار هفته پس از ورود ، فانتوم توانست جنگنده هایی که قبلا در آسمان آسمان سینا فرمانروایی میکردند را به خاک و خون بکشند.

 در 22 اکتبر 1969، فانتوم ها حمله به اهداف زمینی را آغاز کردند و در تاریخ 11 نوامبر 1969 اولین شکار فانتوم IAF به رقم خورد و آن شکار یک میگ -17 مصری بود.

 در ماه اوت سال 1970 میلادی فانتوم همچنان به اهداف مصری حمله ور بودند و مأموریت های شناسایی و را در این منطقه انجام میدادند. 

آنها همچنین نقش مهمی در حمله به اهداف استراتژیک در داخل قلمرو مصر را بر عهده داشتند.

 

ورود فانتوم به صحرای سینا منجر شد که مصر دست دامن شوروی بشود .

 

پس از این درخواست شوروی به منظور تقویت ارتش اعراب خلبانان و جنگنده های پیشرفته خود را در خاک مصر مستقر کرد. اولین و آخرین برخورد بین خلبانان اسرائیلی و خلبانان شوروی در 30 ژوئیه 1970 صورت گرفت که در این برخورد 5 فروند میگ توسط 2 فانتوم ساقط شد.

در طول جنگ با اعراب ، فانتوم ها 500 حمله را در عمق خاک مصر و سوریه انجام دادند.

معروف ترین آنها حمله علیه ستاد مشترک سوریه بود.

 در 9 اکتبر سال 1973، فانتوم های اسرائیلی به مرکز ستاد مشترک ارتش سوریه در قلب دمشق حمله کردند. گرچه این حمله موفقیت آمیز بود، اما به قیمت گزافی برای اسرائیل تمام شد: دو فانتوم ساقط شدند و یک خلبان کشته شد، همچنین یک فانتوم دیگرآسیب دیده است، اما با موفقیت توانست فرود بیاید.

اسرائیل بعد ها در طول جنگ فانتوم های اضافی آمریکا را به شکل دست دوم دریافت کرد. این جنگنده ها به سرعت برای خدمات در IAF بروزرسانی شدند.

 اسرائیل فانتوم های زیادی را در طول جنگ از دست داد و بخش قابل توجهی از خدمه کشته و یا توسط مصر، سوریه یا لبنان زندانی شدند.

خسته از نسخه قدیمی !

Kurnas 2000 

 در سال 1980، IAF در مرحله برنامه ریزی اولیه طرح برای ارتقاء فانتوم های خود بود که نام Kurnas را بر خود گرفت.

در تاریخ 15 ژوئیه 1987، اولین نمونه ارتقا یافته تکمیل شد که به آن لقب کورناس 2000 را دادند.

ارتقا جدید با نام Kurnas 2000، در 9 آوریل 1989 وارد خدمت IAF شد.

تفاوت های کورناس با نمونه های قبلی بسیار فاحش بود که عمدتا در آویونیک آن بود.

سرهنگ دوم ؟، فرمانده یک اسکادران فانتوم در مصاحبه با یک مجله نظامی اسرائیلی گفت. “کورناس یک جنگنده کاملا جدید است. در واقع، قلب جنگنده ، و پروژه ارتقاء اساسا به پیوند قلب شباهت دارد که قلب فانتوم با یک قلب قوی تر جایگزین شده است. “

برنامه ارتقا شامل جایگزینی رادار اصلی با یک رادار جدید بود. 

کمپانی Norden، یک شرکت آمریکایی، رادار APG-76 را به طور ویژه برای این هدف توسعه داده است و طبق درخواست IAF این رادار از فن آوری های پیشرفته ای برای خود آمریکا در نظر گرفته شده بود استفاده میکرد. (( این رادار برای پروژه A-12 Avenger II در نظر گرفته شده بود که این پروژه لغو شده است .))

سیستم APG یک سیستم رادار چند ماموریت دیافراگم است که اهداف زمینی را با ارسال امواج الکترومغناطیسی شناسایی میکند. 

مزیت بزرگ این سیستم در مقایسه با سیستم های تجهیزات نوری، این است که کیفیت تصویر حتی در شرایط بد جوی هم خوب است. 

این رادار یکی از ویژگی های منحصر به فرد Kurnas 2000 است.

 نمایشگرهای چند منظوره در کابین عقب یکی از مهمترین پیشرفت ها در کورناس 2000 است.

اطلاعات مربوط به سیستم های تسلیحاتی و هدایتی در دو نمایشگر رنگی نشان داده می شود.که یک صفحه نمایش در کابین جلو اطلاعات را خلبان را می دهد و همزمان همین نمایشگر میتواند همین اطلاعات را به کابین عقب نشان بدهد.

 نمایشگر چند منظوره به شدت کابین را جمع و جور میکند و باعث کاهش شدید کار بر روی دو خلبان می شود.

 نقش اولیه : جنگنده چند منظوره 

سازنده :ایالات متحده 

 ابعاد 

 طول: 19.20 متر 

 ارتفاع: 5.00 متر 

 منطقه بال: 49.24 متر مربع 

 حداکثر سرعت: بیش از ماخ 2 

 شعاع حمله: 492 کیلومتر 

 سقف: بیش از 18 کیلومتر 

 وزن خالی: 13،760 کیلوگرم

 حداکثر وزن : 28،030 کیلوگرم 

پیشرانه : دو موتور J79-GE-17 General Electric

سلاح ثابت: یک توپ ولکان 20 م م 6 لول .

 موشک های هوا به هوا قابل حمل : اسپارو ، سایندوایدر ، پیتون و شیفر 2 و 3 و 4 

قابلیت حمل 7257 ک گ بار تسلیحاتی (( اعم از مخزن سوخت خارجی ، بمب ، غلاف اخلالگر و… ))

 

F-15 I

 یک جنگنده برد بلند، دو سرنشینه و بهترین درحمله (( به گفته اسرائیلی ها)).

در ژانویه 1988 ، نسخه ویژه F-15 E وارد خدمت اسرائیل شد.

رام نسخه ویژه F-15 E Strike Egale توسط بوئینگ برای اسرائیل طراحی شده است.

سیستم های پیشرفته آن، قادر است حملات دور برد را با لود سنگین ، در ارتفاع کم، در تمام ساعات روز و شب و در هر شرایط آب و هوایی انجام دهد. 

 IAF جنگنده F-15 E را در ژاویه 1994 به عنوان جنگنده آینده خود انتخاب کرد.

هیل هاوایر (( نیروی هوایی اسرائیل))تصمیم گرفت 21 فروند را با قیمت تقریبا 2 میلیارد دلار خریداری کند. در سال 1995 نخست وزیر و وزیر دفاع وقت ((وییتزاک رابین)) تصویب خرید 4 هواپیما دیگر را تایید کرد.

اولین پرواز آزمایشی 

 در سپتامبر 1997 اولین رام به عنوان F-15 I در خط مونتاژ بوئینگ در ایالات متحده تکمیل شد.

یک تیم حدود 30 نفر از اسرائیل (( از جمله خلبانان، افسران سلاح ، برنامه ریزان و کارشناسان سیستم )) دست در دست همکاری با آمریکایی ها، کمک به تهیه پشتیبان تدارکاتی و نظارت بر توسعه و تولید این هواپیما زدند.

12 سپتامبر، رام اولین پرواز تست خود را برای تعیین قابلیت های آن و تست پرواز خود انجام داد. در میان عناصر آزمایش شده عملکرد هواپیما در 9g مانورسرعت های بیشتر از 2 ماخ هم آزمایش شد.

 دو ماه بعد گروهی از هواپیماهای اسرائیلی در یک دوره 6 هفته ای بازآموزی در پایگاه نیروی هوایی در ایالات متحده شرکت کردند. 

 اولین بار رام معرفی شد.

 

 6 نوامبر 1997 Heyl Ha’avir

اولین F-15 I Ra’am ، در یک مراسم که در کارخانه بوئینگ در سنت لوئیس بود.زمانی که سخنرانی ها پایان یافت، وزیر دفاع ییتزاک به سوی هواپیما رفت که در رنگ های استتار صحرا رنگ شده بود و موشک های AMRAAM و پایتون 4 را حمل می کرد. وآن را بهترین جنگنده خاور میانه تا آن زمان خواند.

نخستین Ra’am در اسرائیل فرود می آید 

 در 19 ژانویه 1998 دو هواپیمای اول Raam در پایگاه هوایی Hatzerim فرود آمدند.

جمعیتی بالغ بر 3000 نفر جمع شده بود تا پیشرفته ترین جنگنده های هیل هاوور را ببینند.

دو فروند Ra’am F-15I ، همراه با دو فروند F-15 و یک جفت فانتوم پرواز کردند.

هواپیماها که توسط خلبانان آمریکایی به پرواز درآمدند، از کارخانه بوئینگ در سنت لوئیس خارج شدند و به طور مستقیم در انگلیس فرود آمدند .آنها سپس به طور مستقیم به ایتالیا، و از ایتالیا به اسرائیل. ((بدون حتی یک مخزن سوخت خارجی.))

 وزیر دفاع، فرمانده نیروی دریایی ارتش اسرائیل و فرمانده پایگاه هوایی هتزریر به سمت هواپیماها رفت و علامت های IAF و لوگوی جشنواره را تأیید کرد. این هواپیماها به طور رسمی در دست اسرائیل بود.

توسعه

 

 چندین اصلاحات در رام انجام شده است تا به نیاز و مشخصات منحصر به فرد Heyl Ha’avir برسد. به عنوان مثال هواپیما با وزن بالاتری از پرواز و دامنه پرواز نسبت به سایر مدل های F-15 مشخص شده و با سیستم های منحصر به فرد تولید شده توسط صنایع دفاعی اسرائیل، از جمله یک مجموعه EW طراحی شده و ساخته شده توسط Elisra به طور خاص برای F-15I مجهز شده است.

با توجه به تغییرات ساخته شده در آن، Ra’am به عنوان پیشرفته ترین مدل F-15 محسوب می شود. مانند F-15E، این یک ایستگاه دو و میدانی است، که خلبان با تمرکز بر پرواز در هواپیما و آزاد کردن سلاح ها، در حالی که WSO موشک های هدایت شده را از لحظه رها سازی تا زمانی که هدف قرار می گیرند، کنترل می کند.

سیستم های پیشرفته Ra’am عبارتند از APG-70یک رادار با قابلیت نقشه برداری زمین صرف نظر از شرایط آب و هوایی و نور، می تواند اهدافی را پیدا کند که در غیر این صورت بسیار سخت است .

حتی در شرایطی مانند شرایط بد جوی مانند پوشش کامل مه، باران شدید یا شبهای بدون ماه. 

 سیستم مهم دیگری که این هواپیما به آن مجهز است، LANTIRN است که امکان دستیابی به اهداف را فراهم می کند و در روز و شب، مهمات هدایت شده را بر روی آنها قفل می کند.

سیستم LANTIRN شامل یک غلاف ناوبری و یک غلاف هدایتی است. غلاف ناوبری دارای یک سنسور دید در شب FLIR و یک رادار زیر زمینی است که هواپیما را قادر می سازد با سرعت بالا در ارتفاع کم پرواز کند و از موانع نزدیک به هشدار جلوگیری کند. هدایتگرها دارای سنسور FLIR برای تعیین اهداف در شب و یک نشانگر لیزر هستند. سنسور FLIR امکان پیگیری اهداف در محدوده طولانی را فراهم می کند، نشانگر لیزری استفاده از مهمات هدایت لیزری را ممکن میکند.

Ra’am قادر است 4/1 تن سوخت را در مخازن داخلی، مخازن مخزن خارجی و مخازن سوخت تطبیقی حمل کند.به طوری که تقریبا هیچ اختلال در شکل آیرودینامیکی هواپیما وجود ندارد و مانع عملکرد آن نمی شود. این عوامل با دیگر عوامل ترکیب می شوند تا رام بتواند به فاصله ای بی سابقه ای پرواز کند، که قبلا توسط بمب افکن های بزرگتر به دست آمد: حدود 4،450 کیلومتر.

با سوخت گیری هوایی، محدوده را می توان گسترش داد. 

 Ra’am قادر است طیف گسترده ای از سلاح ها را حمل کند.

Ra’amمجهز به توپ 6 لول 20 میلیمتری ولکان است.

رام ،می تواند انواع مختلف موشک هوا به هوا برای دفاع از خود حمل کند.

 رام برای حمل انواع موشک ها و بمب های هدایت شونده طراحی شده است. در کل، هواپیما میتواند 11 تن مهمات را حمل کند.

 

F-16I

 

 19 فوریه 2004 

 اولین دو جت F-16I سکوت Negev را مختل می کند. پیش از فرود در خاک اسرائیل، یکی از هواپیماها تاچ اند گو ((Touch and Go))می کند، پس از آن دو جنگنده در رامون فرود می آیند.

 این هواپیماهای جدید با مخازن سوخت (CFT ) که محدوده پروازشان را افزایش می دهد به نمایش در می آیند.

مجهز به یک رادار دیافراگم مصنوعی APG-68 (V) X هستند که می تواند اهداف زمینی را در هر شرایط آب و هوایی، روز یا شب شناسایی بکند.

تمامی سیستم هایی که در این جنگنده وجود دارد با توجه به درخواست های IAF و صنایع دفاع اسرائیل توسعه داده شده است.

 این سیستم ها قابل ارتقا و طراحی با امکان به روز بودن در آینده هستند.

 

معرفی پیشرفته ترین نسخه F-16 در خاور میانه

 

 این جنگنده ها در مراسم خاصی در حضور وزیر دفاع ((شائول موفاز)) رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ((موشه یعلون ))و فرمانده نیروی هوایی اسرائیل انجام شد.

جنگنده جدید با نام F-16I با لقب “Sufa”(( طوفان ))توسط لاکهید مارتین ساخته شده.

 موتور های سوفا ساخت “پرات و ویتنی” است .همچنین سیستم های پیشرفته آن بر اساس خصوصیات مد نظر IAF توسط صنایع دفاعی اسرائیل ساخته شده است.

مخازن سوخت تطبیقی ((CFT)) این جنگنده ها توسط صنایع هوایی اسرائیل ساخته شده که میزان سوخت داخلی هواپیما را 50 درصد افزایش می دهد. هدف آنها این است که به طور قابل توجهی زمان پرواز جنگنده و شعاع عملیاتی آن افزایش یابد.

سوفا مجهز به AGP-68 (V) X Radar – رادار دیافراگم مصنوعی (SAR)است که امکان ردیابی اهداف زمینی را در روز و شب، در هر نوع شرایط آب و هوایی را دارد.

این رادار اجازه می دهد هدف گیری خودکار انجام شود که نسبت به هدفگیری دستی زمان کمتری صرف می شود که این صرفه جویی در وقت با ارزش است. این رادار همچنین پیشرفت هایی را در زمینه اهداف هوایی از جمله دامنه خرید و کیفیت ردیابی ارائه می دهد. 

 سیستم سیگنال نصب شده بر کلاه خلبان تحت توسعه اسرائیل است.

 HUD نصب شده در F-16I ، اطلاعات مختلف هواپیما مانند ارتفاع، سرعت و اطلاعات سیستم های سلاح را نشان می دهد.

 این داده ها به سیستم مرکزی ((کنترل فرماندهی)) متصل هستند .

 علاوه بر این، دوربینی که در کلاه خلبان بکار رفته است نشان می دهد که آیا خلبان امکان بررسی اطلاعات مورد نیاز را هنگام پرواز دارد یا خیر.

 با توجه به سنت های IAF جنگنده F-16I مجهز به سیستم های پیشرفته جنگ الکترونیک است که در اسرائیل ساخته شده است. این سیستم ها بر اساس مدل های نصب شده در F-15I توسعه داده شدند.

 این هواپیما دارای سیستم های پیشرفته ارتباطی ساخت اسرائیل نیز می باشد. 

 ارتباطات ماهواره ای F-16I دارای دو دستگاه ارتباطی جدید ساخته شده توسط Elta و Rafael است.

از جمله یک رادیو UHF با روش های رمزگذاری جدید و قابلیت های رله های طولانی است.

سوفا مجهز به غلاف Litening است. این غلاف برای ناوبری و نورپردازی هدف است. که برای بهبود قابلیت های حمله روزانه و شب طراحی شده است.

غلاف Litening قابلیت ارائه تصاویر واقعی با زمان واقعی به خلبان را دارد.

 رزولوشن حسگر بالا باعث می شود خلبانان بتوانند اهداف رزمی را به طور قابل اعتماد شناسایی کرده و در نتیجه از آسیب های جانبی جلوگیری کنند. این غلاف میتواند در 24 ساعته روز و شب در شرایط آب و هوایی مناسب عمل بکند.

 غلاف Reccelite 

 

 RecceLite یک سامانه شناسایی تاکتیکی چند سنسور خودسوزی است .

غلاف RecceLite به طور همزمان((Infra-Red ((IR و تصاویر دیجیتال تصویری (VIS و نزدیک به IR) در یک زمینه بسیار وسیع در نظر گرفته شده، مطابق با یک برنامه رسمی یا عملیات دستی است.که تصاویر و حاشیه نویسی داده ها روی یک ضبط کننده جامد ثبت می شوند و از طریق لینک داده RecceLite به ایستگاه بهره برداری منتقل می شوند. سپس تصاویر در ایستگاه بهره برداری زمین تفسیر می شوند. 

 این مفهوم شامل یک سیستم یکپارچه با یک سنسور مجزای حسگر در هر دو IR (مادون قرمز) و موج های VIS (بصری و نزدیک مادون قرمز)، دارای سه میدان دید ((FOV)) و توانایی هدایت خط دید VIS نسبت به هر جهتی در فضای مورد نظر را فراهم میکند.

 سوفا دارای سرعت بیش از ماخ 2 ،سرعت بالا در ارتفاع پایین ، وزن خالی 10،000 کیلوگرم است.

موتور این جنگنده، یک عددPratt & Whitney F100-PW-229 با حداکثر قدرت 29.1000 پاوند، وزن موتور – 1،680 کیلوگرم، رانش به وزن 8: 1 است.

ورود به خدمت :2004

تعداد ساخته شده:100 فروند

سلاح های قابل حمل: موشک پایتون 5 حرارتی‌، موشکAIM-120 موشک هدایت رادار، غلاف ناوبری LANTIRN، بمب JDAMs.