گردآورنده: اکبر کمالی دولت آبادی
سامانه موشکی دفاع ساحلی روسیه بال به عنوان جایگزین سامانههای موشکی دفاع ساحلی ردوت
(نام غربی SSC-1 یا سپال) و روبژ SSC-3 یا Styx شوروی طراحی شد.
این سامانه توسط ارتش روسیه در سال 2004 بکارگیری شد. نام غربی آن SSC-6 یا Sennight است. این سیستم برای مشتریان خارجی نیز در نظر گرفته شده است.
سامانه دفاع ساحلی بال از موشک های کروز ضد کشتی Kh-35 استفاده می کند. این خودروی پرتابگر مبتنی بر شاسی تحرک بالا MZKT-7930 با پیکربندی 8 در 8 است و 8 کنیستر استوانه ای با موشک های کروز ضد کشتی Kh-35 را حمل می کند. Kh-35 یک موشک اسکیمینگ دریایی است. به آن 3M24 نیز گفته می شود. این موشک تقریباً عملکرد مشابهی با موشک های ضد کشتی فرانسوی Exocet و فرانسوی-ایتالیایی OTOMAT دارد. از نظر برد و قدرت تخریب، Kh-35 تقریبا برابر با موشک هارپون آمریکا قرار می گیرد. موشک یک کلاهک 145 کیلوگرمی با مواد انفجاری شدید (HE-FRAG) حمل می کند. موشک به گونه ای طراحی شده بود که قبل از انفجار در داخل کشتی به صورت افقی از میان دیوارها و محفظه ها عبور کند. این موشک برای درهم کوبیدن کشتی هایی با تناژ 5000 تن طراحی شده است. بنابراین باید در برابر ناوچه ها و ناوشکن های کوچکتر کارآمد باشد. Kh-35 دارای سیستم ناوبری اینرسی با رادار فعال در ترمینال پرواز خود است.
این موشک با سرعت مافوق صوت 10-15 متر از سطح زمین حرکت می کند. در مرحله پایانی پرواز، موشک به منظور غلبه بر سیستم های دفاعی متخاصم به ارتفاع 3-5 متری از سطح فرود می آید. این موشک با سرعت زیر صوت 950-0 101 کیلومتر در ساعت حرکت می کند. با این حال تخمین زده می شود که به دلیل سرعت مادون صوت، این موشک ضد کشتی را می توان نسبتاً رهگیری کرد، به ویژه توسط سیستم دفاع دریایی پیشرفته- در ابتدا سامانه دفاع ساحلی بال با موشک پایه Kh-35 ارائه شد که حداکثر برد آن 130 کیلومتر بود. جستجوگر رادار فعال آن 20 کیلومتر برد داشت. با این حال، در حدود سال 2015، ارتش روسیه یک موشک پیشرفته Kh-35U را به کار گرفت که نسخه تولید فعلی است. دارای موتورهای قوی تری است و سوخت بیشتری را حمل می کند.
در نتیجه برد آن تا 260 کیلومتر است. این موشک دو برابر برد نسخه ی پایه Kh-35 است. Kh-35U همچنین دارای سیستم های هدایت پیشرفته با به روز رسانی ناوبری ماهواره ای و جستجوگر حساس تر با برد قفل 50 کیلومتر است. Kh-35 برای یک Sea State 6 کارآمد است. این یک سلاح نسبتا ارزان قیمت است که برای هر موشک حدود 500000 دلار قیمت دارد. ارتش روسیه همچنین از سامانه موشکی دفاع ساحلی باستیون-پی مشابهی بهره میبرد که در سال 2010 به کار گرفته شد. این سامانه موشکهای P-800 Oniks با قابلیتهای بیشتری را حمل میکند، اما تنها 2 موشک در هر خودروی پرتابگر دارد.
سامانه دفاع ساحلی بال موشک های خود را با زاویه ثابت پرتاب می کند. موشک ها را می توان با فواصل کوتاه چند ثانیه ای بین پرتاب ها پرتاب کرد. همچنین موشک ها می توانند از فاصله 10 کیلومتری دریا پرتاب شوند. و به برد 260 کیلومتر برسند. نمونه های اولیه بال بر اساس یک شاسی متحرک سنگین MAZ-543M با پیکربندی 8 در 8 ساخته شدند. اگرچه نسخه تولیدی مبتنی بر شاسی جدیدتر بلاروسی MZKT-7930 است. این خودرو از یک موتور دیزل توربوشارژ YaMZ-846 استفاده می کند که 500 اسب بخار قدرت دارد. با یک گیربکس 6 سرعته دستی کنترل می شود. این خودرو دارای سیستم چهار چرخ متحرک است و دارای سیستم باد کردن لاستیک مرکزی است. این خودرو ، حرکتی مناسبی دارد و می تواند خارج از جاده حرکت کند. خودروی پرتابگر توسط یک خدمه 3 نفره شامل فرمانده، اپراتور و راننده اداره می شود. یک سامانه استاندارد Bal شامل حداکثر 4 وسیله نقلیه پرتاب کننده با موشک، حداکثر 4 وسیله نقلیه بارگیری مجدد مرتبط و حداکثر 2 پست فرماندهی است. همه این اجزا بر اساس همان شاسی MZKT-7930 ساخته شده اند و می توانند برای مدت کوتاهی مجدداً مستقر شوند 10 دقیقه طول می کشد تا خودروهای پرتابگر برای شلیک از موقعیت جدید آماده شوند.