جستجوگر اخبار مطالب و تسلیحات نظامی جمع آوری مطالب نظامی و تسلیحات
موشک های بالستیک در اصل برای حمله به اهداف زمینی طراحی شده بودند و در این کار در نوع خود بهترین هستند اما همیشه در ارتش های مختلف هستند افرادی که با نگاهی روبه آینده و با فکر خلاق خود و با هدف خسارت زدن بیشتر به دشمنان خود شروع به ساخت جنگ افزار هایی میکند که از نظر عقلانی شاید غیر منطقی باشند ولی در نوع خود و با توجه به استراتژی نظامی هر طرف میتواند موثر واقع شده و خساراتی را به دشمن وارد کنند .
نمونه ای از این تسلیحات موشک های بالستیک ضد کشتی هستند .
موشک بالستیک ضد کشتی R_27 K :
موشک بالستیک R_27 دارای برد 2400 الی 3000 کیلومتر بسته به نسخه های مختلف خود بود .
این موشک از یک کلاهک متعارف 1 تنی یا 650 کیلوگرمی بهره میبرد .
در زمینه ی کلاهک اتمی هم توان حمل کلاهکی با قدرت 200 کیلوتن بهره میبرد.
شوروی در سال 1972 میلادی طی یک پروژه ی تحقیقاتی نسخه ای از این موشک بالستیک با نام R_27 K ( نام در ناتو :SS_NX_13) ساخت که توانایی هدف قرار دادن شناور ها را داشت و درواقع اولین موشک بالستیک ضد کشتی محسوب میشد ولی به علت مشکل و نقص فنی در سیستم هدایتی پیچیده ی موشک که در فاز آخر هم شامل یک رادار در دماغه ی موشک بود نهایتا کنار گذاشته شد و عملیاتی نشد .
یکی دیگر از دلایل کنار گذاشته شدن این پروژه نامعقول بودن چنین موشک ضد کشتی ای در نظر سران کرملین بود تا جایی که پروژه همیشه با کمبود بودجه مواجه بود .
استدلال فرماندهان و سران کرملین این بود که تا زمانی که موشک های کروز ضد کشتی P_15 ترمیت با قیمت کمتر و سیستم هدایتی ساده تر نسبت به موشک بالستیک ضد کشتی R_27 K وجود دارد نیازی به چنین موشک ضد کشتی نیست .
این موشک از سیستم هدایتی اینرسیایی و یک رادار در دماغه ی خود در فاز شیرجه بهره میبرد .
موشک بالستیک ضد کشتی DF_21 D :
چین در سال 1991 اولین سری از موشک های بالستیک دانگ فنگ را ساخت و تحویل نیروهای های موشکی خود داد اما در سال 2010 خبر رسید که چین برای افزایش توان دفاعی خود در نبرد دریایی اقدام به ساخت یک نمونه ی جدید از موشک های بالستیک دانگ فنگ به نام دانگ فنگ 21 دی (DF_21 D ) کرده است که توانایی هدف قرار دادن ناو های هواپیمابر و حتی ناوگروه ها را با کلاهک اتمی دارد . طبق اعلام ارتش چین تعدادی تست بر روی این موشک انجام شد تا اینکه نهایتا در سال 2012 این موشک ها به آمادگی عملیاتی خود دست پیدا کردند .
این موشک در تمامی سری های خود دارای حدودا 10 ماخ سرعت است و در مدل DF_21 D که نمونه ی ضد کشتی آن است دارای برد 1500 کیلومتر است و درست مانند R_27 K از سیستم هدایت اینرسیایی و در فاز آخر از رادار برای قفل بر روی هدف و شیرجه به سمت آن بهره میبرد ، البته تنها وجه تمایز بین سیستم هدایتی موشک DF_21D و موشک R_27 K این است که موشک دانگ فنگ از سیستم هدایت ماهواره ی با ماهواره های بومی خود چین یعنی BeiDou استفاده میکند که باعث بیشتر شدن دقت آن میشود ، این موشک طبق برآورد ها دارای 30 متر دقت است ، البته این رقم بر علیه اهداف ثابت است ، یعنی درست مانند هدفی که این موشک در تست های خود آن را هدف قرار دادن است .
این موشک اولین موشک بالستیک ضد کشتی جهان به صورت عملیاتی است . طبق اعلام چین این موشک بالستیک ضد کشتی از کلاهک جنگی متعارف بهره میبرد ولی احتمال میرود که بتواند از کلاهک اتمی برای نابودی یک ناوگروه آمریکایی نیز استفاده کند زیرا برای چین استفاده از چنین موشکی با کلاهک متعارف اصلا قابل توجیه نیست ، زیرا باید توجه داشته باشیم که چین فعلا یک ناو هواپیمابر دارد و ناو هواپیمابر دومی فعلا به اب انداخته شده و کاملا آمادگی عملیاتی خود را بدست نیاورده است ، اما در مقابل رقبای منطقه ای چین مانند هندوستان در حال حاضر دارای 2 ناو هواپیمابر میباشد که یکی در حال خدمت میباشد و دیگری هم به تازگی به اب انداخته شده است و تا اواخر 2018 به آمادگی عملیاتی خود خواهد رسید ، هند هم اکنون در حال ساخت سومین ناو هواپیمابر خود است .
ژاپن نیز از چند ناو بالگرد بر استفاده میکند و علاوه بر آن آمریکا نیز حضور فعالی در اطراف چین دارد ، تعداد ناو های هواپیمابر و بالگرد بر آمریکا از کل تعداد ناو های هواپیمابر و بالگرد بر موجود در دنیا بیشتر است ، نیروی دریایی چین با وجود اینکه قدرتمند است ولی توانایی ایستادگی کافی در مقابل این توان دریایی عظیم رقبای خود را ندارد به همین دلیل دست به ساخت موشک بالستیک ضد کشتی زد که به اعتقاد بسیاری این موشک توانایی حمل کلاهک اتمی برای نابودی ناوگروه ها را دارد .
موشک بالستیک ضد کشتی خلیج فارس :
این موشک بالستیک ضد کشتی ساخت ایران در حقیقت دومین موشک بالستیک ضد کشتی محسوب میشود که عملیاتی و در رزمایش در دریا نیز تست شده است.
این موشک حاصل ارتقا بر روی موشک بالستیک زمین به زمین فاتح 110 است و دارای یک کلاهک 650 کیلوگرمی و دارای بردی معادل 300 کیلومتر است و فاقد توانایی نابودی یک ناو گروه است زیرا از کلاهک اتمی بی بهره است و فقط با اتکا به دقت خود و شلیک چندین موشک از این نوع میتواند ناو هواپیمابر را منهدم کند .
سیستم هدایتی این موشک کاملا با دیگر موشک های بالستیک ضد کشتی فرق دارد .
سرعت این موشک بالستیک ضد کشتی 5 ماخ است .
این موشک از سیستم هدایتی اینرسیایی و یک سیستم اپتیکی در دماغه ی خود در فاز شیرجه بهره میبرد و در یک رزمایش در خلیج فارس بر علیه یک شناور تست شده و به آن برخورد کرده است .
در واقع به علت ضعف ناو های رزمی نیروی دریایی ارتش در مقابل ناوگروه های آمریکایی و انتخاب روش جنگ نامتقارن در خلیج فارس توسط ایران و استفاده پر تعداد از قایق های تندرو و میدجت ها و موشک های کروز ضد کشتی ساحل به دریا ، تصمیم به استفاده از موشک بالستیک ضد کشتی خلیج فارس نیز بر همین مبنا بوده.
موشک چینی دانگ فنگ که اولین موشک بالستیک ضد کشتی جهان هست با استفاده از هدایت ماهواره ای دقت لازم را برای هدف قرار دادن اهداف متحرک و ثابت در دریا را دارد حتی اگر این موشک توسط ماهواره هم هدایت نشود میتواند بدون نگرانی و با مجهز شدن به کلاهک اتمی یک ناوگروه را نابود کند زیرا قدرت تخریب کلاهک اتمی بالاست حتی اگر موشک با دقت به هدف برخورد نکن کل ناوگروه دشمن نابود می شود ولی موشک بالستیک ضد کشتی خلیج فارس فقط از سیستم اینرسیایی و یک سیستم اپتیکی در دماغه ی خود استفاده میکند و با شلیک پر تعداد می تواند از پس ناو هواپیمابر بر بیاد و در واقع نداشتن ماهواره بومی برای ایران یک نقطه ضعف محسوب میشود ، البته این موشک بنا بر ادعای فرماندهان ایرانی دارای دقت 10 متر است که به احتمال زیاد این عدد بر علیه اهداف ثابت مانند هدفی است که در رزمایش توسط این موشک مورد اصابت قرار گرفته است .
به طور خلاصه میتوان گفت علاوه بر دلایلی که بالاتر در مورد عملیاتی نشدن موشک بالستیک ضد کشتی R_27 K گفتیم میتوان به مواردی همچون نامعلوم بودم و امکان پذیر نبودن روش های شناسایی ناوگروه دشمن در دهه ی 70 اشاره کرد ، برای مثال اگر شوروی میخواست این موشک را عملیاتی کند باید با روش هایی همچون استفاده از آواکس و بمب افکن های استراتژیک ناوگروه دشمن را شناسایی کند ، که خب اگر قرار به انجام چنین کاری بود همان بمب افکن های سنگین شوروی میتوانستند چندین موشک کروز ضد کشتی برد بلند مانند KH_22 مجهز به کلاهک اتمی با قابلیت نابودی ناوگروه های دشمن حمل و شلیک کنند که در واقع اثر بخشی بهتری نسبت به موشک های بالستیک دارند ، از آن گذشته موشک بالستیک R_27 K با سیستم اینرسیایی و یک رادار در فاز شیرجه هدایت میشود که فقط بدلیل بهره نبردن از سیستم هدایت ماهواره ای ممکن است تا هنگام رسیدن به بالا سر ناوگروه آمریکایی ، آن ناوگروه از محلی که مختصات آن به موشک داده شده دور شده باشد و فقط با شلیک پرتعداد میتوان ضربه ای به ناوگروه زد ، دقیقا موشک بالستیک ضد کشتی خلیج فارس هم چنین شرایطی را دارد ، یعنی با شلیک پرتعداد میتوان به ناو هواپیمابر آسیب رساند ، البته ایران از رادار های کیهانی برد بلند نیز استفاده میکند که میتواند به وسیله ی آن مسیر حرکت موشک را اصلاح کند در حالی که شوروی از رادار کیهانی بی بهره بود ، ولی موشک دانگ فنگ 21 دی چین چون از هدایت ماهواره هم بهره میبرد شانس بیشتری دارد .
موشک های بالستیک ضد رادار :
ایران اولین کشوری است که موشک بالستیک ضد رادار را ساخته و عملیاتی کرده است .
این موشک ، موشک بالستیک ضد رادار هرمز نام دارد که در دو نوع هرمز 1 و 2 ساخته میشود که هرمز 1 برای هدف قرار دادن رادار های زمینی است و هرمز 2 علاوه بر رادار های زمینی توانایی حمله به ناو های جنگی با قفل بر روی رادار های آنانان را دارد .
ایران با ارتقا موشک بالستیک زمین به زمین فاتح 110 علاوه بر موشک بالستیک ضد کشتی خلیج فارس موفق به ساخت اولین موشک بالستیک ضد رادار دنیا شد و حتی این موشک را در یک رزمایش نیز با موفقیت بر علیه یک رادار تست کرد .
این موشک بالستیک دارای 300 کیلومتر برد است و در دماغه ی خود مانند دیگر موشک های ضد رادار مجهز به یک جست وجو گر غیرفعال برای قفل بر روی امواج رادار است .
سرعت این موشک بالستیک ضد رادار حدود 5 ماخ است .
امروزه تمامی موشک های ضد رادار از نوع کروز و هوا پرتاب هستند و این اولین بار در جهان است که کشوری یک موشک بالستیک ضد رادار زمین پرتاب ساخته و عملیاتی میکند آن هم یک موشک بالستیک !!!!!
اولین سوالی که در ذهن پیش می آید این است که ایران چگونه موقعیت یک رادار را شناسایی میکند تا موشک ضد رادار را به سمت موقعیت رادار شلیک کند ؟
ایران به همراه سامانه ی پدافندی S_300 PMU2 موفق به خرید تعداد نامشخصی سامانه ی جمع آوری سیگنال آوتوبازا – ام (Avtobaza_m) از روسیه شده است .
این سامانه دارای بردی 400 کیلومتری است و نقش هواپیما های جمع آوری سیگنال را بازی میکند و در حقیقت یک سامانه ی جمع آوری سیگنال زمین پایه است .
اصولا برای ایجاد اخلال در عملکرد یک رادار و سرکوب یک سایت راداری یا پدافندی با موشک ضد رادار اول از همه نیاز به شناسایی سیگنال های آن سایت راداری برای اخلال و سرکوب بهتر آن است که معمولا در چنین مواقعی از یک هواپیمای جمع آوری سیگنال برای شناسایی موقعیت دقیق رادار و کشف الگوریتم های سیگنال های آن رادار استفاده میشود تا پس از شناسایی الگوریتم های آن رادار اخلال بر روی آن راحت تر شود و سپس رادار عملیات سرکوب رادار با موشک ضد رادار انجام شود .
در واقع سیستم آوتوبازا وظیفه دارد تا با دریافت سیگنال های یک رادار موقعیت آن را کشف کند و سپس با هک الگوریتم های پالس های آن رادار اقدام به رمزگشایی آن کند و این اطلاعات را به واحد های جنگ الکترونیک مستقر در منطقه بدهدتا با جنگ الکترونیک ابتدا رادار کور شود و سپس محل دقیق رادار را به واحد های شلیک کننده ی موشک بالستیک ضد رادار هرمز ارسال میکند تا این موشک ها سایت راداری را منهدم کنند یا این اطلاعات را به جنگنده های حامل موشک ضد رادار ارسال کند تا موشک به سمت موقعیت رادار شلیک شود ، در ایران تنها جنگنده ی مسلح به موشک کروز ضد رادار ، جنگنده ی سوخو – 24 فنسر است .
در واقع در ایران موشک های بالستیک ضد رادار هرمز برای هدف قرار دادن سایت راداری دشمن نیاز به همکاری با سامانه ی آوتوبازا دارند زیرا این سامانه ی جمع آوری سیگنال روسی که در اختیار ایران است میتواند با جمع آوری سیگنال موقعیت رادار دشمن را شناسایی کند و آن را به واحد های شلیک کننده ی موشک بالستیک ضد رادار هرمز-1 میدهد تا موشک به سمت آن نقطه شلیک شود.
همانطور که گفتیم موشک بالستیک ضد رادار هرمز-2 علاوه بر رادار های زمینی می تواند با قفل بر روی امواج رادار های مستقر بر روی شناور رزمی مانند رادار های قدرتمند سیستم آیجس آمریکایی که بر روی ناوشکن های کلاس ارلی بورک نصب است آن هارا هدف قرار دهد ، به همین دلیل موشک بالستیک ضد رادار هرمز-2 به این صورت ساخته شده است که فقط کافیست به منطقه ای که شناور در آن حضور دارد شلیک شود و خود موشک پس از آنالیز امواج رادیویی محیط خود اقدام به قفل بر روی امواج رادار های مستقر بر روی ناوشکن های دشمن میکند .
موشک بالستیک ضد رادار هرمز در یک رزمایش بر علیه یک رادار تست شد که تصویر آن را پایین مشاهده میفرمایید .
بیشترین عرض خلیج فارس حدود 180 مایل (290 کیلومتر) است و سامانه ی آوتوبازا هم 400 کیلومتر برد دارد و موشک ضد رادار هرمز هم 300 کیلومتر ، با این تفاسیر این موشک همراه با موشک بالستیک ضد کشتی خلیج فارس خطری بزرگ برای ناوگان پنجم ایالات متحده در خلیج فارس است .
نوشته شده توسط : مهدی جمیل صفت
