خانه / دسته‌بندی نشده / پروژه ناو رزمی کلاس میکو

پروژه ناو رزمی کلاس میکو

پروژه ناو رزمی میکو

میکو مخفف Mehrzweck-Kombination به معنای ناو چندمنظوره ترکیبی است ، پروژه این برنامه در اصل برای صادرات بود و در اوایل دهه هفتاد توسط کمپانی Blohm & Voss در سه کلاس ناوچه موشک انداز ( Corvette) ، ناو محافظ (frigate) و ناوچه گشت ساحلی (patrol boats) ارائه شد
تمام شناور ها براساس تکنولوژی نوینی طراحی شده بودند ، درواقع ناو های محافظ کلاس میکو اولین شناور رزمی جهان ساخته شده با اصول طراحی ماژولار بود ، سازه میکو آنقدر انعطاف پذیر بود که تا امروز همچنان در کلاس های متفاوت ساخته میشود و تبدیل به موفقترین پروژه صادراتی دریایی آلمان شده است

اولین مشتری این پروژه نیجریه بود ، نیجریه در 1977 یک ناو محافظ از پروژه میکو با نام زیرمجموعه 360اچ1 سفارش داد
این ناو محافظ که به عنوان اولین این پروژه بود ساختش در 1978 آغاز شد و در 1980 به آب انداخته شد ، در 1981 با نام آرادو تحویل نیروی دریایی نیجریه داد ، این کشور این ناو محافظ را در 1982 وارد خدمت کرد
میکو 360اچ1 دارای یک توپ اصلی 127 میلیمتری اتوملار کامپکت ، 8 موشک ضد کشتی اتومات مارک 1 ، یک لانچر مایل 8 سیلویی ستونی مارک 29 سامانه پدافندی اسپیدی ، دو لانچر 3 تیوپی اژدر 324 میلیمتری و چهار سامانه دفاع نزدیک دارادو است ، در طیف راداری ناو دارای یک مجموعه راداری اصلی WM-25 ، این مجموعه راداری شامل یک رادار سرچ و اکتساب هدف آسمان و یک رادار کنترل آتش سیستم پدافندی اسپیدی است ، در کنار آن یک رادار سرچ آسمان پیش اخطار ASW-5 ، یک رادار سرچ سطحی و ناو بری RD-1226 و یک رادار کنترل آتش Signaal STIR ، در بخش سونار نیز به یک سونار اطلس 80 مجهز است

meko-360h1

این ناو محافظ دارای 126 متر طول ، 15 متر عرض 5.8 متر آبخور و 3900 تن وزن است ، این ناو از دو موتور دیزل ام تی یو و دو موتور توربین گازی رولزرویس با مجموع قدرت 64300 اسب بخار به دو پروانه محرک نیرو میگرد و تا 12000 کیلومتر برد عملیاتی و 30 روز استقامت دریایی دارد در پاشنه این ناو یک اتاق پذیرایی بالگرد نیز قرار دارد ، این ناو در زمان تحویل به نیجریه و چندین دهه بعد تواناترین شناور رزمی آفریقا بود ، این ناو در حال حاضر از خدمت خارج و به حالت رزرو رفته است

پس از نیجریه ، آرژانتین نیز وارد پروژه میکو میشود و 4 ناو از کلاس میکو 360 سفارش میدهد ، نسخه آرژانتینی تنها سه تفاوت با نسخه نیجریه داشت ، اولین که ترکیب سیستم محرک اش توربین گازی و توربین گازی بود از این رو دارای چهار موتور توربین گازی بود ، دو کوچک برای سرعت کروز و دو بزرگتر تر برای حداکثر سرعت ، هر دو نوع موتور ساخت رولزرویس بودند ، تفاوت دوم داشتن رادار سرچ آسمان پیش اخطار AD-08 بجای AWS-5 است و اما تفاوت سوم مسلح بودن به موشک ضد کشتی اگزوست بجای اتومات ، این نسخه میکو-360اچ2 نام گذاری شد
آرژانتین در 1979 ، 6 ناو از این کلاس را سفارش میدهد که 4 عدد را تا 1984 تحویل میگیرد و دوتای دیگر را لغو میکند ، آرژانتین این چهار ناو را با شناسه ناوشکن (!?) کلاس Almirante وارد خدمت میکند که همچنان این چهار در خدمت آرژانتین اند

در عوض لغو شدن دو ناو میکو-360اچ2 ، آرژانتین خواهان نسخه سبکتر پروژه میکو میشود
آرژانتین در همان 1979 سفارش 6 ناوچه موشک انداز از پروژه میکو را میدهد ، این نسخه دارای یک توپ 76 میلیمتری اتو ملار ، دو سامانه دفاع نزدیک دارادو ، دو لانچر اژدر 324 میلیمتری چهار لانچر مایل موشک اگزوست و یک پد فرود و پذیرایی بالگرد است و در طیف راداری دارای همان مجموعه WS-25 , AD-08 و سونار اطلس 80 است
این ناوچه های موشک انداز 97 متر طول ، 11 متر عرض ، 4.5 متر آبخور ، 1700 تن وزن است که از دو موتور دیزل با مجموع قدرت 20000 اسب بخار نیرو میگیرد و تا 7500 کیلومتر برد عملیاتی دارد ، این 6 ناوچه ما بین 1985 تا 2001 تحویل نیروی دریایی آرژانتین میشوند ( زمان طولانی بخاطر کمبود بودجه دفاعی آرژانتین) ، این کلاس میکو-140 در آلمان و در آرژانتین Espora نام میگیرد

meko-140

سومین مشتری پروژه میکو ، ترکیه بود
ترکیه در 1982 سفارش ساخت 4 ناو محافظ از پروژه میکو را میدهد ، نسخه ترکی ، میکو-200تی ان بلاک 1 نام میگرد
این نسخه در طیف تسلیحاتی دارای یک توپ اصلی 127 میلیمتری مارک 45 ، 3 سامانه دفاع نزدیک سی زینیث ، یک لانچر مارک 29 سامانه پدافندی سی اسپارو ، دو لانچر 3 تیوپی اژدر 324 میلیمتری و 2 لانچر مایل مارک 141 هارپون دارد و یک پدافندی فرود و پذیرایی بالگرد و در طیف راداری دارای رادار های ، پیش اخطار DA-08 ,رادار اصلی سرچ و کنترل آتش WM-25 , و ناوبری و سرچ سطحی TM-1226 است و سونار SQS-56
این ناو ها با نام کلاس یاووز در نیروی دریایی ترکیه شناخته میشوند ، ناو های محافظ کلاس یاووز دارای 116 متر طول ، 14 متر عرض ، 4 متر آبخور ، 3100 تن وزن اند و از چهار موتور دیزل MTU-20V-1163 با مجموع قدرت 40000 اسب بخار نیرو میگیرند تا 7500 کیلومتر برد عملیاتی دارند

ترکیه هر چهار ناو کلاس یاووز را تا 1989 دریافت میکند

ترکیه در 1990 بار دیگر به سراغ میکو-200 میرود و اینبار چهار ناو محافظ دیگر با نام سرکلاس بارباروس با یک اصلاح راداری سفارش میدهد
نسخه جدید میکو-200تی ان بلاک2ای نام میگیرد
این نسخه در دوتای اول تفاوت چندانی با نسخه مقابل ندارد ، جز تغییر سیستم محرک با ترکیب دیزل و توربین گازی ، در نسخه دوم از دو موتور دیزل MTU-20V-956 با مجموع قدرت 10000 اسب بخار برای سرعت کروز و دو موتور توربین گازی جنرال الکتریک LM-2500 جهت حداکثر سرعت با مجموع قدرت 60000 اسب بخار استفاده میکند
در سیستم راداری نیز ، رادار ASW-9 جایگزین دو رادار اصلی ماقبل میشود . این رادار یک رادار پالس داپلر دیش آرایه فازی چند منظوره است که در واقع نسخه صادراتی رادار تایپ 996 انگلیسی است
دوتای دوم مانند دوتای ماقبل بود با این تفاوت که تنها 2 متر طول بیشتر دارد درعوض دیگر لانچر مارک-29 را ندارد و بجای آن یک مجموعه لانچر عمودی مارک 48 با 16 سیلو دارد این نسخه میکو-200تی ان بلاک 2بی نام میگیرد
جدیدا کمپانی آسلسان ترکیه برنامه جهت ارتقا دو ناو محافظ میکو-200تی ان بلاک2بی دریافت کرده که طی آن رادار ASW-9 با رادار اسمارت-اس مارک 2 و لانچر مارک 48 را با یک لانچر مارک 41 تعویض کند و شبکه پدافندی این دو نام محافظ را به ریم 162 تغییر کرده است (تا 32 موشک پدافندی ریم-162)
این چهار ناو محافظ دوم تا سال 2000 تحویل نیروی دریایی ترکیه میشوند

meko-200tn block 2A

مشتری چهارم پروژه میکو پرتقال بود ، پرتقال قبل از ترکیه و در 1985 به سراغ میکو رفت اما در بی پولی و اقتصاد ضعیف آن دوران پرتقال دست پای نیروی دریایی این کشور را بسته بود که سرانجام پس از 4 سال با کمک مالی 60% توسط اعضای ناتو اقدام به سفارش 3 ناو محافظ میکو-200 میکند
نسخه‌هایی پرتقالی میکو-200پی ان با نام پرتقالی کلاس واسکو د گاما شناخته میشود و در طیف تسلیحاتی به یک توپ 100 میلیمتری مد68 فرانسوی ، یک سامانه دفاع نزدیک فلانکس ، دو لانچر 3 نیروی اژدر 324 میلیمتری مارک 32 ، دو لانچر مایل مارک 141 موشک ضد کشتی هارپون ، یک لانچر مایل ستونی مارک 29 موشک پدافندی سی سپارو و یک پد و اتاق پذیرایی بالگرد مجهز است و در طیف راداری دارای یک رادار اصلی چند منظوره آرایه فازی غیر فعال MW08 ، یک رادار سرچ آسمان پیش اخطار AD-08 و یک سونار SQS510 است
این کلاس دارای 115 متر طول ، 14 متر عرض ، 6 متر آبخور 3200 تن وزن است ، سیستم محرک این ناو مشابه کلاس بارباروس ترکی است

یونان پنجمین مشتری پروژه میکو بود ، یونان همزمان با پرتقال وارد پروژه میکو شد و 6 فروند ناو محافظ از نسخه ای از همان میکو-200 پی ان با نام میکو-200اچ ان سفارش داد ، این نسخه در یونان هایدرا نام گرفت
هیدرا در ابعاد و رادار ها مشابه واسکو د گاما است اما سونار آن SQS-56 است و در تسلیحات بجای توپ 100 میلیمتری به یک توپ 127 میلیمتری مارک 45 ، همچنین به جای لانچر مارک 29 به یک لانچر عمودی 16 سیلویی مارک 48 و دو سامانه دفاع نزدیک فلانکس مجهز است
یونان مابین 1992 تا 1998 چهار ناو محافظ کلاس هایدرا دریافت کرد و دوتای دیگر را بخاطر کمبود بودجه لغو کرد

meko-200hn

ششمین و هفتمین مشتری پروژه میکو استرالیا و نیوزیلند بودند
این دو در سال 1992 برای خرید 12 ناو محافظ میکو-200 وارد مذاکره میشوند
نسخه مخصوص این دو میکو-200 ای ان زد اسم گذاشته شد و در خود استرالیا و نیوزیلند با نام کلاس آنزاک شناخته میشود
ساخت ساز ناو های این دو در 1993 آغاز شد تا پایان 2006 هشت فروند تحویل استرالیا و دو فروند تحویل نیوزیلند شد ، دوتای دیگر که متعلق به استرالیا بودند به نفع طرح ناوشکن آینده (به ناوشکن هوبارت منتهی شد) لغو شدند
کلاس آنزاک در طیف تسلیحاتی مسلح به یک توپ اصلی 127 میلیمتری مارک 45 ، دو لانچر مایل مارک 141 موشک هارپون ، یک لانچر عمودی مارک 41 برای موشک سی اسپارو و دو لانچر 3 تیوپی اژدر 324 میلیمتری مارک 32 است ، دو ناو نیروی دریایی نیوزیلند در پاشنه دارای یک سامانه دفاع نزدیک فلانکس نیز هستند
در بحث راداری هر 10 ناو مشابه هم بودند و دارای
یک رادار اصلی سرچ آسمان و پیش اخطار و اکتساب هدف SPS-49 و رادار کنترل آتش Ceros 200
در این کلاس شناور از سیستم هدایت آتش جالبی استفاده میشود ، رادار کنترل آتش Ceros 200 خود شامل یک دیش راداری باند آی و یک مجموعه الکترواپتیک میشود که وظیفه آن پوشش ارتفاع پست نیز هست مکانی که رادار SPS-49 در آن ضعف داشت و داره
در بحث سونا نیز به سونار Spherion B مجهز است که یک سونار آرایه ای کروی است
این ناو های محافظ 118 متر طول ، 15 متر عرض ، 4 متر آبخور و 3600 تن وزن دارند و از موتور توربین گازی جنرال الکتریک LM-2500-30 با قدرت 30000 اسب بخار برای رسیدن به حداکثر سرعت و از دو موتور دیزل MTU 12V1163 TB83 برای رسیدن به سرعت کروز استفاده میکند و تا 11000 کیلومتر برد عملیاتی دارند

در سال 2004 نیروی دریایی استرالیا برنامه ای جهت ارتقا این ناو محافظ را نیز آغاز میکند ، در واقع سیستم راداری کلاس آنزاک هرچند جالب است اما نقایصی جدی دارد ، پیروز ماجرا برنامه مجموعه راداری آرایه فازی فعال CEAFAR کمپانی استرالیایی cea بود ، این رادار در سال 2010 تکمیل وارد مرحله تست عملیاتی شد و در سال 2012 عملیاتی میشود و تا پایان سال 2017 بروی هر 8 ناو محافظ آنزاک نیروی دریایی استرالیا نصب میشود ، این مجموعه راداری شامل 6 صفحه راداری آرایه فازی کوچک است در برج اصلی راداری ناو در زیر رادار SPS-49 نصب شده اند ، پس از این ارتقا ، شبکه پدافندی این 8 ناو محافظ به موشک ریم-162 تغیر کرده است
این ناو های محافظ تا 2030 در خدمت نیروی دریایی استرالیا خواهند ماند و سپس با کلاس هانتر (تایپ-26 نسخه استرالیایی) جایگزین خواهند شد

meko-200anz

هشتمین مشتری میکو ، آفریقای جنوبی بود 🙂

نسخه آفریقای جنوبی میکو ، والر نام دارد که در پروژه میکو ، میکو ای-200 اس ای ان شناخته میشود

این نسخه از پروژه میکو ، در بدنه و آلیاژ های مورد استفاده مورد باز بینی قرار گرفت و در واقع تا جایی که طراحان دستشان باز بود سعی در کاهش سطح مقطع راداری ، اثرات حرارتی ، الکترومغناطیسی و صدای ناو کرده اند ، یا بصورت صحیح تر ، والر حد پایانی توسعه پلاتفرم میکو-200 در نقش ناو محافظ است

این نسخه از پروژه میکو دارای 121 متر طول ، 16 متر عرض ، 6 متر آبخور و 3700 تن وزن است
این ناو از 2 موتور دیزل و یک موتور توربین گازی استفاده میکند
دو موتور دیزل به سه گیربکس و به دو شفت به دو پروانه محرک متصل اند و در سرعت کروز میتوانند سرعت این ناو را به 30 کیلومتر در ساعت برسانند
و از موتور توربین گازی برای رسیدن به حداکثر سرعت استفاده میشود ، این موتور میتواند این ناو را به حداکثر سرعت 52 کیلومتر درساعت برساند
ناو یک موتور واترجت نیز دارد ، این موتور از موتور توربین گازی نیرو میگیرد ، از موتور واترجت برای گشت زنی در آب های کم عمق و گشت در حالت ضد زیردریایی استفاده میشود
واتر جت ها صدای کمتری نسبت به پروانه های محرک تولید می کنند و گزینه های مناسب خوبی برای جنگ ضد زیردریایی اند

موتور های دیزل MTU 16V 1163 TB93 اند ، هر کدام از این موتور ها بیش از 6000 اسب بخار نیرو تولید میکند
موتور توربین گازی نیز ، جنرال الکتریک LM-2500 از نسل اول است که تا 27000 اسب بخار نیرو تولید میکند

در بحث راداری ، ناو به یک رادار آرایه فازی چند منظوره ساخت تالس فرانسه به نام MRR-3D-NG استفاده میکند ، این رادار توان کشف اهداف هوایی را در حداکثر 180 کیلومتر و یک شناور سطحی را در برد 70 کیلومتر دارد
از سیستم جنگ الکترونیک ساخت سال سوئد به یک سونار آرایه ای UMS4132 ساخت تالس فرانسه مجهز است

در بعد تسلیحات این ناو دارای یک توپ اتوملار 76 میلیمتری کمپکت است و در پشت توپ به یک مجموعه 4 لانچر 8 سیلویی موشک پدافندی کوتاه برد اومخنتو مسلح است ، قابلیت تعویض این لانچر ها با مارک-41 نیز ممکن است
در اوایل بروی این ناو موشک اومخنتو-آی آر بلاک 1 نصب بود که حداکثر برد 15 کیلومتر و حداکثر ارتفاع درگیری 5 کیلومتر داشت ، در گذر زمان لانچر ناو ها کمی از طول بزرگتر شد و موشک تغریبا در شناور ها با بلاک 2 جایگزین شده ، بلاک دو در طول چند سانتی بزرگتر است و حداکثر برد درگیری آن به 20 کیلومتر و حداکثر ارتفاع درگیری آن به 8 کیلومتر افزایش یافته
هر دو نسخه از نوع هدایت فروسرخ اند و سیکر موشک از نوع تصویر ساز فروسرخ است

در پشت برج راداری ناو دارای دو لانچر مایل 4 سیلویی موشک ضد کشتی اگزوست است
و در بخش میانی جزیره دارای دو توپ 20 میلیمتری اوریکلن و در پاشنه بروی اتاق پذیرایی بالگرد یک سامانه دفاع نزدیک Denel 35mm DPG است ، این سامانه دفاع نزدیک که ساخت خود آفریقای جنوبی است از دو توپ 35 میلیمتری تشکیل شده که هدایت آن توسط رادار و اپتیک انجام میشود

ناو همچنین دارای دو لانچر دو تیوپی 324 میلیمتری اژدر نیز هست

در پاشنه یک اتاق پذیرایی بالگرد بزرگ قرار دارد که توان پذیرای تا 2 بالگرد را دارد (بسته به ابعاد)

آفریقای جنوبی در سال 1999 سفارش 5 فروندی از این ناو را داده بوده که 2 عدد را در 2006 و دو عدد دیگر را در 2007 تحویل گرفته است ، ساخت ناو پنجم بخاطر رسیدن کفگیر به ته دیگ لغو شد و دلیل اصلی گران تر شدن ناو نسبت به بودجه اختصاص یافته بود

meko-200 san

نهمین مشتری میکو ، مالزی بود
مالزی در ابتدا به دنبال یک ناو چه موشک انداز به سراغ میکو آمد اما در نهایت نسخه مخصوص گشت ساحلی میکو را خریداری کرد ، در سال 2002 ، مالزی بر سر خرید و ساخت 27 ناوچه گشت ساحلی میکو-100 وارد مذاکره شد اما درنهایت با برخورد به مشکلات مالی به 6 فروند رضایت داد اما این 6 فروند چند نکته دارند
این نسخه از میکو ، میکو-100آر ام ان نام گذاری شد و در مالزی با نام کلاس کداح شناخته میشود
کداح تنها 91 متر طول ، 13 متر عرض ، 3.4 متر آبخور و 1800 تن وزن است و از دو موتور دیزل Caterpillar 3616 نیرو میگردی ، این دو موتور مجموعا 16000 اسب بخار نیرو تولید میکند ، این ناوچه ها 11000 کیلومتر برد عملیاتی و 21 روز استقامت دریایی دارند که برای یک ناوچه گشت ساحلی بسیار زیاد است
ناو دارای رادار اصلی آرایه فازی چند منظوره TRS-3D و سونار NDS-3060 است
ناو در تسلیحات تنها داری یک توپ اصلی اتوملار 76 میلیمتری کامپکت و یک توپ 30 میلیمتری OBM است
تسلیحات ناو سبک است اما در طراحی دو مورد در ناو لحاظ شده ، یک امکان تعویض توپ 30 میلیمتری با یک سامانه پدافندی کوتاه برد ریم-116 رم و نصب دو لانچر مایل موشک اگزوست و یا هارپون
رادار نصب شده بروی ناو از پیش توانایی استفاده این دو را دارد
مالزی قصد دارد آرام این ناوچه های گشت ساحلی را ارتقا دهند و در نقش ناو چه موشک انداز بخدمت بگیرد و درعوض یک کلاس ناوچه گشت ساحلی سبکتر را جایگزین کند ، در سال میلادی جاری ، مالزی برنامه خرید دومی نیز را در پیش گرفته شامل خرید 18 ناوچه موشک انداز کلاس میکو-100 آر ام ان است
مالزی 6 ناوچه گشت ساحلی خود را مابین سال های 2006 تا 2010 تحویل گرفته است
مشتری دهم پروژه میکو ، الجزایر است ، الجزایر در واقع مجذوب ناو محافظ کلاس والر میشود و به دنبال نسخه از آن است ، این کشور دو ناو محافظ از کلاس والر را سفارش داده ، این نسخه دو تفاوت با خود کلاس والر دارد ، اول دارای یک توپ اصلی 127 اتوملار است بجای 76 میلیمتری اتوملار و مجهز به 4 لانچر مایل موشک ضد کشتی آر بی اس 15 است در بحث راداری نیز دارای رادار اصلی آرایه فازی غیر فعال چند منظوره Giraffe AMB ساخت کمپانی ساب و یک سونا ساخت کمپانی اطلس است ، الجزایر در سال 2014 سفارش دو فروند از این محافظ را داده است که اولین به آب انداخته شد و در میان تجهیز و تحویل به نیروی دریایی الجزایر است (مابقی مشخصات مشابه والر است)

meko-100 rmn

یازدهمین مشتری میکو لهستان بود ، لهستان در هزاره جدید به دنبال افزایش توان نیروی دریایی خود بود از این رو وارد پروژه میکو شد ، لهستان خواهان یک ناوچه موشک انداز مسلح بود و از این رو میکو-100 پی ال ان شکل گرفت
این ناوچه دارای یک لانچر عمودی مارک 41 برای 32 موشک پدافندی ریم-162 ، یک توپ اصلی 76 میلیمتری سوپر راپید ، یک سامانه پدافندی کوتاه برد ریم-116 رم و دو لانچر مایل موشک آر بی اس-15 بود
این ناوچه 95 متر طول ، 13 متر عرض ، 4 متر آبخور و 1800 تن وزن داشت و به دو موتور دیزل و یک موتور توربین گازی به عنوان نیروی محرک مجهز بود ، در بحث راداری نیز به یک رادار آرایه فازی چند منظوره SMART-S Mk 2 مجهز شود

لهستان در سال 2001 سفارشی 7 فروندی از این کلاس را میدهد اما طولی نمیکشد که کبود بودجه دفاعی نیروی دریایی گلوی این پروژه را فشار میده ، سرعت پروژه بشدت کند میشود و در نهایت در 2012 بصورت کامل لغو میشود ، در این زمان تنها سازه یک ناوچه ساخته و به آب انداخته میشود
در 2015 نیروی دریایی لهستان ، برنامه تکمیل این تک ناوچه را با اصلاح تسلیحاتی ، مسلح تنها به یک توپ 76 میلیمتری سوپر راپید و 2 توپ 30 میلیمتری در نقش گشت ساحلی در پیش میگیرد ، این ناوچه موشک انداز در سال جاری (2018) تحویل نیروی دریایی لهستان شد

البته میکو فقط صادر نشد ، در سال 1991 نیروی دریایی جوان آلمان متحد خواهان یک ناو محافظ نقش ضد زیردریایی بود
و اینگونه بر اساس میکو 200 ، ناو محافظ براندربورگ طراحی شد ، از اصلاح طراحی براندربورگ در هزاره جدید نیز ناو محافظ چند منظوره زاکسن متولد شد که امروزه از بهترین ناو های محافظ جهان است
ناو محافظ کلاس باتن ورتمبرگ نیز نسخه از زاکسن است و وقت ناو محافظ نبود ، ناوچه موشک انداز بقانشویک (Braunschweig از تلفظ مطمئن نیستم) نیز نسخه مشتق شده از ناوچه موشک انداز میکو-100 است
ساعر 6 رژیم صهیونیستی نیز خود اصلاح و توسعه پلاتفرم بقانشویک است

حقیقتا این مقاله جای توضیح این چهار کلاس آلمانی نیست ، که هرکدام داستانی متفاوت دارند

بصورت کلی تا کنون 47 ناو محافظ ، ناوچه موشک انداز و یا ناوچه گشت ساحلی از پروژه میکو ساخته و عملیاتی شده و 2 عدد دیگر برای الجزایر در دست ساخت است
برای خود آلمان تاکنون 12 ناو محافظ و ناوچه موشک انداز در 3 کلاس استخراج و عملیاتی شده و 9 ناو دیگر از دو کلاس در دست ساخت اند
میکو را میتوان موفق ترین پروژه دریایی آلمان دانست . هزینه پایین ساخت ساز ، تعمیر و نگهداری و توسعه این پروژه بازار های فراوانی را برابر این ناو محافظ گشود که همچنان بازار قابل توجهی میان کشور هایی با بودجه دفاعی پایین پیش رو خود دارد

زاکسن

الیاس امراء

لینک منبع

درباره ی amir-moazeni1

همچنین ببینید

تانک اینگیما در خدمت ارتش صدام

اینگیما یک برنامه ارتقا بر روی تانک تی ۵۵ ارتش عراق بود که بعد از …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *