خانه / دسته‌بندی نشده / نیروی هوا دریای ایالات متحده آمریکا

نیروی هوا دریای ایالات متحده آمریکا

در ارتش ایالات متحده، مانند اکثر ارتش های جهان نیروی دریایی دارای انواع هواگردها است(( البته تنوع هواگرد های دریایی آمریکا، از تمام دنیا بیشتر است.)) که در تشکیلات سازمانی جدا از نیروی هوایی است که به آن هوا دریا میگویند.((NAVAL AIR))

 

در این جا قصد جا داریم چند اسکادران معروف هوایی نیروی دریایی آمریکا را معرفی کنیم.

 

Strike Fighter VFA_103 Jolly Rogers

strike Fighter VFA_103

 

در تاریخ 9 می سال 1952 در هوا دریای ارتش ایالات متحده اسکادرانی با نام VF-103 فعال شد که از آن تاریخ تا الان در حال خدمت می باشد. در حال حاظر پایگاه مادر این اسکادران در ویرجینیا واقع شده است. 

این اسکادران با نام جولی راجرز (Jolly Rogers) شناخته می شود و تحت فرماندهی سرهنگ دیوید کاستیل است. 

 

چهار اسکادران نیروی دریایی از نام و نشان جولی راجرز استفاده می کردند (-VF-17,VF 61,VF-87 و VF-103) درحالی که هیچ کدام از این اسکادران ها ارتباطی. با یکدیگر نداشتند ولی همگی از یک نام و نشان بهره می بردند. بالاخره در 1 اکتبر 1995 با منحل شدن VF-84 نام و نشان جولی راجرز اختصاصی به VF-103 تعلق گرفت.

 

این اسکادران که جز پرکارترین و معروفترین اسکادران های هوایی است دارای حروف اختصاصی AA است و همچنین دم جنگنده های این اسکادران در قسمت دم دارای تصویر جولی راجرز هستن.

همچنین رنگ های بدنه جنگنده های این اسکادران به غیر از رنگ زمینه رنگ های طلایی، سیاه و سفید است. 

وظایف این اسکادران عبارت است از :پشتیبانی هوایی نزدیک، شناسایی هوایی و حفاظت هوایی است. 

خلبان این اسکادران با نمایش قدرت در عملیات های سپر صحرا، عملیات طوفان صحرا (جنگ اول خلیج فارس)، عملیات جنوبی دیده بان ، عملیات آزادی پایدار و… باعث شدن تا به نیکی از این اسکادران یاد شود. 

افتخارات این اسکادران به همینجا ختم نمیشود، VFA-103 توانست با دریافت جوایز Mutha Fighter در سالهای 2005, 2007, 2011 و 2013 همچنین جایزه JORADN MC CLUSKY 2007،جایزه تعمیر و نگهداری غلتک طلایی 2006، جایزه طلایی لندن 2008 و… جز بهترین اسکادران های چند دهه اخیر نه تنها در نیروی دریایی بلکه در سطح بین المللی جز بهترین ها. باشد.

این اسکادران تجربه استفاده از جنگنده های FG-1D CORSAIR, F9F-6,F-8U Crusader, F-4 Phantom II F, F-14 Tomcat وF/A-18 Super Hornet را دارد و در حال حاضر فقط از جنگنده F/A-18 F Super Hornet بهره میبرد.

F/A-18 F Super Hornet

سیر تحولات VFA_103 در طول تاریخ :

 

در یکم می 1952 میلادی (11 اردیبهشت 1331 شمسی ) این اسکادران تشکیل شد و به جنگنده‌های FG-1 CRUSADER مجهز شد. در اواخر سال 1952 ناو هواپیمابر USS LAKE CHAMPLAIN در اختیار VFA_103 قرار گرفت؛ پس از آن به F9F-6 مجهز شدند و نام مستعار FLYING COUGARS برای آنها به تصویب رسید. 

اسکادران VFA_103 برای اولین ماموریت رسمی خود را در ماه اوت و نوامبر 1953 به همراه ناو هواپیمابر USS RANDOLPH در دریای کاراییب گذراندن. 

پس از بازگشت از دریای کاراییب در حال آماده شدن برای دومین ماموریت رسمی خود بودند که به جنگنده های جدید F9F-6B مجهز شدند و پس از آن ماموریت جدیدشان در مدیترانه شروع شد

که از اکتبر 1956 تا فوریه 1957 (حدود 13 ماه) طول کشید. 

در سال 1979 جز اولین اسکادران هایی بود که به F-8U1 مجهز شد و به نام SLUGGERS تغییر نام دادند. 

در زمان بحران 1958 به همراه USS FORRESTAL به دریای مدیترانه اعزام شدند اما قبل رسیدنشان بحران فرو کش کرد. پس از آن به طور منظم تا مارس 1959 به گشت دریایی خود در مدیترانه ادامه دادند. 

در سال 1962 مجهز به جنگنده جدید F-8U1 و F-8C شدند و همچنان بر USS FORRESTAL مستقر بودند. 

سه بار دیگر در سالهای 1961, 1964 و1965 به مدیترانه فرستاده شدند.  

در سال 1964 به جنگنده‌های F-8E مجهز شدند. 

سالهای 1964 و 1965 برای VF-103 سالهای مهمی بود زیرا در این سال توانستند مجهز به شاهکار و جنگنده قرن بیستم یعنی Mc Donnell – Douglas F-4B Phantom II مجهز بشن و با فانتوم توانستن نمایش خوبی از خود به جای بدارند. در 19 سال آینده این فانتوم بود که به عنوان جنگنده اصلی در VF-103 خدمت کرد. همچنین در 15 سال آینده VF-103 مسافر ناو هواپیمابر USS SARATOGA شد. 

 تقریبا حدود 15 سال این اسکادران فعالیت خاصی نداشت و دور از حاشیه کار خود را انجام میداد. 

در ژانویه 1983 جز آخرین اسکادران هایی بودند که به قدرتمند رهگیر زمان خود یعنی F-14A TOMCAT مجهز شدند. و حدود یک ماه از دریافت تامکت مفتخر به دریافت موشک بی رحم AIM-54A شدند. 

در اکتبر 1985 اسکادران های VF-103 و VF-74 در یک همکاری توانستند هواپیمای مسافربری بویینگ 737 مصری را که توسط چند هواپیما ربا دزدیده شده بود مجبور به فرود در پایگاه دریایی در سیسیل ایتالیا بکنند. 

که پس از آن تروریست ها در ایتالیا محاکمه و به زندان منتقل شدند. 

در سال 1989 تمامی تامکت های خود را به مدل A+ ارتقا دادند و پس از آن مجهز به F-14B شدند.

F/A-18 F Super Hornet Belongs to Jolly Rogers

VF-103 جز اولین اسکادران هایی بود که در جنگ اول خلیج فارس (عملیات طوفان صحرا) حاظر میشد. 

در روز چهارم این جنگ اولین تلفات تامکت ها توسط این اسکادران رقم می خورد. 

در صبح آن روز یک فروند +F14A این اسکادران در یک ماموریت اسکورت توسط یک فروند موشک اس-75 دوینا (SA-2) ساقط گشت ولی هر دو خلبان از راه خروج اضطراری از جنگنده سالم خارج شدند. 

اما از بخت بد توسط سربازان ایستگاه راداری بصره دستگیر شدند. 

سرهنگ لری اسلید (خلبان) تا پایان جنگ اسیر بود، اما ستوان دوم هونز (کابین عقب) از او زرنگ تر بود و توانست فرار کند که 8 ساعت بعد توسط سربازان ایتلاف بین الملل نجات پیدا کرد. 

 

جولی راجرز اختصاصی میشود! 

در 1 ماه اکتبر 1995 (9 مهر 1374) اسکادران VF-84منحل می شود و پس از آن نام جولی راجرز و علامت آن (استخوان جمجمه) به VF-103 اختصاص می یابد. 

 

سالهایی برای خود نمایی! 

در سال 1997 VF-103 از ناو USS ENTERPRISE به ناو دوایت دی آیزنهاور منتقل شد و در ژوین 1998 بزای حمایت از عملیات ناتو در کوزوو به یوگسلاوی رفت. و در نوامبر همان سال دوباره به عراق منتقل شدند. 

در ژوین 2002 VF-103 در USS GEORGE WASHINGTON مستقر بود که در دریای شمال و خلیج فارس فعال بود، و در عملیات های آزادی پایدار، عملیات سازمان جنوبی دیده بان از نیروهای ائتلاف در افغانستان پشتیبانی میکرد. 

در دسامبر 2004 این اسکادران با آخرین F-14B خود بدرود گفت و به تدریج به F/A-18F مجهز شدند و رسما در فوریه 2005 ازVF-103 به VFA_103 تغییر نام دادند. 

 

دیگه نوبت کسب افتخاراته 

در بهار 2007 اسکادران های VFA_103 و VFA-143 که هر دو مستقر بر ناو یو اس اس دویت دی آیزنهاور بودند در عملیات آزادی پایدار و عملیات سومالی حمایت کردند که عملکرد فوق العاده ای از خود بر جای گذاشتن. 

در این عملیات ها VFA_103 به عنوان هواپیمای (( AIRLANT E)) و همچنین با دریافت جایزه McClusky به عنوان بهترین اسکادران هوایی نیروی دریایی در سال 2007 شد. 

 

از اسکادران بین سالهای 2009 و 2010 دور از هر گونه عملیاتی بوده و پس از یک دوره تعمیر ونگهداری در 21 دسامبر 2012 (30 آذر 1391) NAS OCEANA بازگشتند تا آماده بازگشت به دریا شود. 

بعد از آن VFA_103 در فوریه 2013 همراه با بقیه گروه حمل و نقل بخش پنجم ناوگان دریایی پس از 11 ماه به آب بازگشت. 

آخرین ماموریت این اسکادران در عراق و سوریه بود برای مبارزه با داعش. 

تقریبا تمامی جنگنده های این اسکادران در جلوی بدنه خود تمان پر است از نقش و نگار های سلاح های مختلفی است که علیه داعش استفاده شده است و این تعداد نقش و نگار ها نشانگر حضور پر رنگ این اسکادران در مبارزه علیه داعش است. 

نشان بازوی خلبانان شرکت کننده در جنگ افغانستان

 

Strike Fighter VFA_41

Sterike Fighter VFA_41 

در تاریخ 1 سپتامبر 1950 (10 شهریور 1329 شمسی ) در هوا دریای ارتش ایالات متحده اسکادرانی با نام ACES BLACK (آس سیاه) با کد VF_41 تشکیل شد. کد اختصاری شان NG و رمز تماس رادیویی شان عقاب سریع است. 

شعار این اسکادران :(( برای اولین بار به مبارزه، برای اولین بار به اعتصاب)) است. 

وظایف شان حفاظت هوایی، شناسایی هوایی و پشتیبانی هوایی نزدیک است و تحت فرماندهی سرهنگ ژاکوب رزالس هستند. 

شرکت در نبرد های ویتنام، عملیات طوفان صحرا، عملیات انکار پرواز،عملیات پنجه عقاب ، جنگ آزاد سازی عراق و… باعث افتخار آفرینی این اسکادران شده است. 

البته تمام افتخارات آس سیاه به جنگ هایش ختم نمی شود. 

این اسکادران توانست با در یافت جوایز : COMNAVALANT در سالهای 1975 – 1981-1992، جایزه RADM CLARENCE WADO Mc CLUSLE و جوایز بسیاری دیگر در سال های مختلف افتخارات خوبی از خود به جای بگذارد. 

این اسکادران در طول خدمت. خود از جنگنده های : F2H-3, F3H2,F-4 B PHANTOM, F-14 A وF/A18 F استفاده کرده است. و در حال حاظر از جنگنده F/A-18 F SUPER HORNET بهره میبرند.

F/A-18 F Super Hornet Belongs to BLACK ACES

این اسکادران پس از تاسیس به جنگنده های F2H-3 مجهز شد و اولین ماموریت خود را در سال 1953 در اعماق دریای مدیترانه و خاور دور انجام داد. 

در 24 ژانویه 1956 با ناو هواپیمابر USS FORRESTAL در نزدیکی گوانتانامو و خلیج کوبا مستقر شدند و در 31 مارس 1956 به. NAS Oceana بازگشتند. 

 

جنگنده های جدید و عملیات ویژه!!! 

در فوریه 1962 VF_41 به جنگنده F-4 B Phantom ll مجهز شدند و بلافاصله پس از دریافت فانتوم در غرب کالیفرنیا و فلوریدا عملیات ویژه ای در زمان بحران موشکی کوبا انجام دادند که باعث تاخیر در رسیدن موشکهای شوروی از طریق دریا به کوبا شد. 

 

جنگ ویتنام و ناو جدید 

در ماه می سال 1965 این اسکادران به مدت 7 ماه عملیات رزمی در ویتنام به اقیانوس آرام اعزام شد. آنها طیف گسترده ای از ماموریت ها را پوشش می دادند از جمله : اسکورت، شناسایی، بمباران، حفاظت هوایی شبانه روزی و… 

پس از بازگشت از جنگ ویتنام به ناو USS FRANKLIN ROOSEVELT منتقل شدند. 

در سال 1974 VF_41 فانتوم های قدیمی خود را کنار گذاشت وبه F-4 N مجهز شد. 

در آوریل 1976 به F-14 A مجهز شدند. و اولین پروازشان را با تامکت بر ناو نیمیتز انجام دادند. 

  

حادثه ی پر خسارت!! 

در طی ماموریت های گشتی در مدیترانه در سالها 1981-1982 سقوط یک فروند جنگنده EA-6A (البته به اسکادران دیگری تعلق داشت.) بر روی عرشه ناو نیمیتز باعث انفجار و آتش سوزی شد در این حادثه 14 نفر کشته (8 نفر از کار کنان VF_41) و 45 نفر زخمی شدند، همچنین سه فروند تامکت متعلق به VF_41 آسیب جدی دیدند به طوری که کاملا از رده خارج شدند. 

 

آغاز دوره ای جدید از درگیری ها و کسب افتخارات 

در نوامبر 1982 آس سیاه به منظور حمایت از نیروهای چند ملیتی در لبنات، یک استقرار گسترده را در کنار سواحل لبنان آغاز کرد. 

در ژوئن 1982 VF_41 به ناو USS Theodor ROOSEVELT منتقل شد و ماموریت خود را در اکتبر همان سال در اقیانوس اطلس انجام داد. 

با آغاز جنگ اول خلیج فارس VF_41 در خلیج فارس مستقر شد و با بیش از 15000 سورتی پرواز رزمی رکورد خوبی از خود به جای گذاشت. 

پس از پایان این جنگ آس سیاه به عنوان حضور نظامی در خلیج فارس و دریای سرخ مستقر شد و تا پایان آوریل 1991 موظف بود از نیروی زمینی ایتلاف حمایت بکند. 

 

آماده طرح جدید باشید؟ 

آس سیاه جز اولین اسکادران هایی بود که پروژه بامب کت (نصب بمب های هوا به زمین بر روی جنگنده. F-14 تامکت) را آزمایش و استفاده کرد. 

 

رکورد زنی پس از چند سال 

در اواخر سال 1991 VF_41 با بیش از 46500 ساعت ماموریت جنگی بدون حتی یک حادثه در طول 11 سال باعث شد رکورد جدیدی در آن زمان به نام خود ثبت کند و بهترین اسکادران در سال 1991 انتخاب شود. 

در اوایل سال 1995 VF_41 در یک ماموریت شش ماهه به ترتیب. به دریای مدیترانه، دریای سرخ، خلیج فارس و دریای آدریاتیک اعزام شد. 

در طول این سفر VF_41 برای حمایت از عملیات Deliberata Force پرواز های رزمی را بر فراز بوسنی و هرزه گوین انجام دادند. 

 

برای اولین بار دو فروند F-14A متعلق به اسکادران آس سیاه در یک جنگ در عملیات Deliberata Force از بمب های هدایت لیزری استفاده کردند. در طول این عملیات جنگنده های VF_41 بیش از 530 پرواز رزمی را برای خود به ثبت رساندند.

در ماه جولای سال 1999 VF_41 به همراه ناو تیودور روزولت به خلیج فارس به منظور حمایت از نیروهای آمریکایی فرستاده شد. 

 

دریافت تعجب آمیز یک جایزه؟! 

اسکادران آس سیاه در سال 1999 جایزه RADN WADE Mc CLUSKYJO ( جایزه که به اسکادرانی داده می شود که بهترین حملات زمینی را در سال گذشته انجام داده باشد.) را دریافت کرد که تا اینجای کار هیچ تعجبی در کار نیست ولی وقتی اعلام شد این جایزه برای جنگنده F-14 است تعجب ها زیاد شد چون که تا قبل از و حتی بعد از آن این جایزه به تامکت را ندادن و فقط به جنگنده های F/A18,A-7و A-6 داده بودند. 

 

آغاز دور جدیدی از سفر ها

در آوریل 2001 VF_41 به همراه ناو هواپیمابر USS ENTERPISE برای حمایت از عملیات آزادی پایدار عازم ماموریت شد. 

اسکادران VF_41 پس از بازگشت از ماموریت به جنگنده F/A-18 F مجهز شدند و رسما از VF_41 به VFA_41 تغییر نام دادند. 

 

حادثه ای دیگر برای آس سیاه 

در 16 اکتبر سال 2002 (24 مهر 1381) دو فروند جنگنده F/A-18F این اسکادران در آسمان سواحل کالیفرنیا باهم برخورد کردند که هردو نابود و هر 4 خلبان کشته شدند. و علت حادثه اشتباه خلبان هواپیما شماره 2 اعلام شد گرچه که منابع دیگر دلیل را بی تجربگی خلبان هر دو جنگنده اعلام کردند. 

 

بازگشت دوباره به عراق 

در طی عملیات آزادسازی عراق در سال 2003 VFA_41 با ناو یو اس اس آبراهام لینکن وارد جنگ شد. 

سلاح اصلی که خلبانان آس سیاه استفاده کردند بمب های لیزری JDAM و موشک ها هوا به سطح AGM-65 ماوریک بود. 

دوباره در سال 2005 برای حمایت از عملیات آزادسازی عراق وارد خلیج فارس شدند آنها در این عملیات با فرماندهی سرهنگ دیوید فروور برجسته شدند. 

در سال 2007 VFA_41 مستقر بر نیمیتز در عملیات Valiabt Shild در نزدیکی گوام شرکت کردند. 

تا ژانویه 2010، VFA_41 بیش از 2500 ساعت پرواز را در غالب 400 ماموریت در عملیات آزادی پایدار انجام دادند. 

پس از آن، در 9 سپتامبر 2012 تا 28 آوریل 2013 بر روی ناو USS JOHN C STENDIS مستقر شدند. 

این اسکادران به خاور میانه برگشت و در حمایت از ناوگان پنجم و عملیات آزادی پایدار پرواز کرد، همچنین در ژانویه 2016 به دریای چین جنوبی اعزام شدند و در 9اوت 2017 به خانه بازگشتند. 

پس از به ماموریت اعزام نشدند و پیش بینی می شود اواسط سال 2018 به ماموریت بروند. 

 

ترجمه و گرد آوری : یزدان کبیری نژاد

لینک منبع

درباره ی amir-moazeni1

همچنین ببینید

چرا موشک وی-2 یک برگ برنده جهانی بود

مجله تصویری سلاح – بسیاری از فناوری های تهاجمی و تدافعی که امروز می شناسیم، …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *