جستجوگر اخبار مطالب و تسلیحات نظامی جمع آوری مطالب نظامی و تسلیحات
محمد جواد عسگرپور
انرجیا یک راکت فوق سنگین سوخت مایع دو مرحله ای است که ساخته شرکت NPO انرجیا است و برای برنامه فضاپیمای بوران هم استفاده شد سیستم کنترل انرجیا توسط کمپانی kharton توسعه یافت و راکت دارای چهار بوستر سوخت مایع کمکی است که این بوستر های کمکی دارای موتور راکتی RD170 بود که این موتور یک موتور راکتی سوخت مایع با چهار اتاقک احتراق بود موتور این راکت از اکسیژن مایع به عنوان اکسیدکننده و از نفت سفید به عنوان سوخت استفاده میکند و خود بوستر اصلی از چهار موتور راکتی RD0120 بهره میبرد که از هیدروژن مایع به عنوان سوخت و از اکسیژن مایع به عنوان اکسید کننده استفاده میکند
انرجیا در کل دارای دو نوع بود یکی energia -polyus که این نسخه در استیج بالایی دارای سیستم polyus برای حمل محموله به مدار زمین بود و دیگری energia buran که این نسخه برای لانچ فضامیمای بوران استفاده میشد .
راکت انرجیا این توان را دارد که تا ۱۰۰ تن بار را تا مدار پایینی زمین LEO برساند و تا ۲۰ تن بار را به مدار ژئو برساند .
در سال ۱۹۷۶ برنامه توسعه راکت فضایی انرجیا با لغو شدن راکت ناموفق N1 شروع شد و از همان مراکز ساختی که برای n1 در نظر گرفته شده بود برای ساخت انرجیا هم استفاده شد ،این تاسیسات مشابه آنچه بودند که در آمریکا برای ساخت saturn V بکار رفته بود و راکت فضایی انرجیا جایگزین برنامه ولکان شد که برنامه ولکان راکتی بر اساس پروتن بود که دارای همان سوخت بود ولی بزرگتر و قدرتمند تر بود
در اصل انرجیا برای این ساخته شد تا فضاپیما چند با مصرف بوران را بخ فضا لانچ کند و برای همین در نظر گرفته شد که محموله بر روی بدنه نصب شود هر چند این راکت طوری طراحی شده بود تا در خارج از برنامه بوران برای حمل محموله های سنگین به فضا استفاده شود .
در اولین تست انرجیا ماهواره polyus را به فضا برد هرچند این ماهواره بطور موفقیت آمیز در مدار زمین قرار نگرفت و بعد از لغو شدن برنامه بوران برنامه انرجیا هم بعد از دو تست بطور کامل لغو شد
اولین تست این راکت در ماه مه ۱۹۸۷ انجام گرفت که طی این تست قرار شد محموله ای را به فضا ببرد که بعد از تست روس ها اعلام کردند که تست کاملا موفقیت آمیز بود ولی بعد ها معلوم شد که که اولا این راکت برای در مدار قرار دادن ماهواره polyus استفاده شد که به علت یک اشکال نرم افزاری هم ماهواره موفق نشد در مدار قرار بگیرد و در اقیانوس آرام سقوط کرد
در دومین تست که در نوامبر سال ۱۹۸۸ بود راکت انرجیا موفق شد تا فضاپیمای بدون سرنشین بوران را در مدار زمین قرار دهد
بعد از سقوط شوروی و لغو برنامه بوران برنامه انرجیا هم بطور کامل لغو شد و این در حالی بود که راکت زنیت همچنان در خدمت ماند ،انرجیا در بوستر های کمکی خود دارای موتور راکتی بود که بر اساس موتور های زنیت ساخته شده بودند این موتور های راکتی از نوع RD170 بودند که بر اساس RD171 راکت زنیت ساخته شده بودند و این موتور از اکسیژن مایع و نفت سفید به عنوان اکسید کننده و سوخت استفاده میکرد
در اوت سال ۲۰۱۶ اعلام شد که بجای راکت آنگارا a5 پروژه انرجیا را بر ساس آنچه از آن بجا مانده ادامه میدهند که با این راکت میشود عملیات هایی مربوط به کره ماه هم انجام داد .
نسخه ها
Energia M
این راکت نسخه کوچکتر انرجیا بود که در اوایل دهه ۹۰ میلادی ارائه شد این نسخه در بوستر اصلی بجای چهار موتور راکتی دارای دو موتور راکتی بود ولی این نسخه در رقابت با آنگارا شکست خورد .
Energia ll
این نسخه که با نام Uragan شناخته میشد از نوع تمام بازیافتی بود و همانند راکن های فالکن ۹ چند بار مصرف بود و این طرح میتوانست بعد از اتمام ماموریت به پایگاه هوایی بازگردد .
Vulkan-Hercules
این نسخه که ستگین ترین نسخه هم بود هرگز ساخته نشد این نسخه دارای هشت بوستر راکتی زنیت بود و در مرحله بالایی از بوستر راکت انرجیا M بهره میبرد این نسخه در اول برای این در نظر گرفته شد که تا ۱۷۵ تن محموله را به فضا حمل کند در نهایت در دهه ۹۰ با سقوط شوروی تمامی این برنامه ها لغو شد .
