خانه / دسته‌بندی نشده / عملیات نجات و رسکیو خلبانان در جنگ ویتنام

عملیات نجات و رسکیو خلبانان در جنگ ویتنام

C130
در بالای سر همه در ارتفاع بالا یک سی۱۳۰ تمام هواگردها و منطقه را با جدید ترین تکنولوژی روز زیر نظر داشت و خلبانها بصورت مرتب مسیر و جهت و خود و پدافند منطقه را به هرکولس بالای سر خود خبر می دادند
و به محض سقوط یک هواگرد که معمولاً بوسیله وینگمن ان گزارش می شد ، هواپیمای فرماندهی به دو هلکوپتر جالی گریین ها دستور اسکرامبل می داد

Sandy
چهار عدد داگلاس ای۱اسکای ریدر  که به انها هم سندی می گفتند به همراه جالی گریین ها به پرواز در می امدند.
وظیفه سندی ها اسکورت جالی گریین ها و زیر اتش گرفتن
منطقه تا جالی گریین ها بتوانند عملیات نجات بدهند
سندی ها با حمل ۷۰۰۰ پوند مهمات ، بدنه محافظ ، دو جفت کنون و با قدرت مانورپذیری بالا و یکی از بهترین هواپیماها برای اینجور عملیاتها بودند
سندی یکی از هواگردهایی بودند که بیشترین نسبت تلفات را در جنگ داشتند و البته یکی از محبوب ترین هم بودند

Facs (Forward Air Control) O-1 , OV-10
اولین هواگردی که منطقه نجات می رفت را فکس صدا می کردند که یک هواپیمای مانورپذیر و سبک بود و وظیفه داشت با خلبان در تماس باشد و او را حدالمقور پیدا کند و کلیه نقل و انتقال های منطقه را زیر نظر داشته باشد. اولین هواپیمایی که این معموریت را انجام می داد ، او۱ بود
O-1
ولی بعدها جای خود را به هواپیمای برانکو داد ( نه مربی پرسپولیس) که بهترین هواپیما برای اینجور عملیاتها بود

تیم جستجو و نجات در سال 1968….هواپیما سوخت رسان سی130، اچ اچ3، و هواپیماهای اسکای ریدر

او وی -10 در کنار جت اف100طریقه عملیات
تا اینجا تمام اطلاعات به سی۱۳۰ داده می شد و اون هم همه را در اختیار سندی ها و جالی گریین ها می گذاشت و سندی ها که زود تر پرواز کرده بودند در یک منطقه با جالی گریین ها ملاقات می کردند
از این به بعد به دو گروه تقسیم می شدند ، سندی ۱و۲ با جالی گریین ۱ – سندی ۳و۴ با جالی گریین۲ که سندی ۱و۲ جلوجلو به منطقه می رفتند تا محل را اماده ورود جالی گریین۱ کنند و البته جالی گریین۱ در یک منطقه امن در نزدیکی منتظر می ماند و جالی گریین۲ و سندی ۳و۴ در منطقه ای امن تر منتظر می ماندند که در صورت لزوم جایگزین بشوند و مثلا اگر جالی گریین شماره ۱ هدف قرار گرفته بود ، حالا شماره۲ باید جان خلبان و خدمه دیگر را نجات می داد
در اینجا سندی۱ کارگردان این شو بود و بعد از زیر اتش گرفتن منطقه، باید یکی از سخت ترین تصمیمات را می گرفت و ان تشخیص داندن امنیت منطقه و دستور ورود جالی گریین ۱ را به منطقه بود

PJ ( Pararescue jumper)
حالا وقت جالی گریین بود که به منطقه برود و در بهترین حالت با وینچ (بالا بر) خلبان را بالا بکشند! ولی همیشه به این راحتی نبود و اگر خلبان مجروح و یا بیهوش بود ، باید یک نفر را پایین می فرستادن که به ان “پی جی” می گفتند
پی جی باید ازنظر روحی بسیار اماده بود بخاطر اینکه باید یکی از خطرناکترین کارهای جنگ را انجام می داد که جان خود ، خلبان و کلیه خدمه جالی گریین به انها بستگی داشت
پی جی ها که بیشترین مدال شجاعت را هم در جنگ دریافت کرده بودند باید تنها در جنگل رها می شدند تا خلبان بی هوش و یا مجروح را پیدا کنند و به هلکوپتر برسانند تا از منطقه خارج بشوند
حتی در چند مورد خلبان نجات پیدا کرد و اونی که جا گذاشته شد پی جی بدبخت برگشته بود!!!!ا

اچ اچ3 نسخه جستجو و نجات برای نیروی هوایی بود که دارای یک لوله سوختگیری در دماغه برای سوختگیری هوایی و یک بالابر برای کشیدن خلبان از روی زمین به طرف بالا بود

برگشت به خانه
اگر همه چیز خوب پیش می رفت جالی گریین ها خلبانهای نجات داده را اول در داخل هلکوپتر مورد معاینه و مداوا قرار می دادند و بعد به مرکز خود منتقل میکردند. این عملیات اونقدر مرتب و طبق سیستم انجام می شد که بعضی وقت ها خلبان نجات پیدا کرده فردای ان روز دوباره پرواز می کرد!!ا
این هم باید اضافه کنم که خلبان های سندی ، جالی گریین و پی جی ها بسیار مورد توجه و احترام نیروی هوایی مخصوصا خلبانها بودند

Lima
یکی از مشکلات اصلی جالی گریین ها سرعت انها بود و نصف عدم موفقیت انها بخاطر دیر رسیدن به محل خلبان بود !!!!ا
برای همین که سرعت را بالا ببرند و قبل از ویتنامی ها به خلبان برسند ، جالی گریین ها تا جای ممکن در مناطق نزدیک منطقه های عملیات بصورت موقت مستقر می شدند که به انها “لیما سایت” می گفتند و حتی در روزهای شلوغ عملیات هوایی ، در مناطق مرزی پرواز می کردند تا سرعت اسکرامبل را بهتر کنند!!!ا
بعضی وقتها جالی گریین ها در یک کشیک سه روزه در لیما سایتها می ماندند

HH53
تا سال ۱۹۶۷ ده تا جالی گریین در ویتنام مستقر بود!!!!ا
ولی از سپتامبر ۱۹۶۷ همچی در حال بهتر تر شدن بود چون سکوروزی اچ اچ ۵۳ وارد شد که به ان سوپر جالی می گفتند که بسیار مجهر تر بود ، اندازه ان دو برابر بود ، سرعت و رنج ان بیشتر بود ، مجهز به سه تا ۷.۶ میلیمتر مینی گان (با ۴۰۰۰ گلوله دردقیقه) بود ، موتور بهتری برای لیفت بهتر در هوای ویتنام داشت ، زره تایتیوم بیشتر محافظ موتور داشت ، فضای داخلی بیشتر بود و می توانست افراد بیشتر را حمل کند که از همه مهمتر، یک ” پی جی” اضافه بود که بسیار موثر واقع می شد
سوپر جالی گریین تبدیل به بهترین هلکوپتر رسکیو و نجات دنیا شدتشریح بعضی از عملیاتهادر یکی از عملیاتها در اول جولای ۱۹۶۸ که هواپیمای سرهنگ جک ماداگا ساقط شده بود و بر اثر ایجکت بیهوش ، سه عملیات نجات ناموفق انجام شد ولی در نهایت مجبور شدند سرهنگ را برای شب رها کنند!!!ا

لینک منبع

درباره ی amir-moazeni1

همچنین ببینید

جنگنده F-16IQ در خدمت ارتش عراق

هنگامی که در سال 2003 عراق مورد تهاجم آمریکا قرار گرفت و اشغال شد، حکومت …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *