خانه / دسته‌بندی نشده / بررسی چرایی لشکرکشی اردوغان به عفرین

بررسی چرایی لشکرکشی اردوغان به عفرین

پس از عملکرد ضعیف ائتلاف ضد داعش به رهبری آمریکا که شامل کشورهای سنی مذهب منطقه و همکاری بیش از 60 کشور جهان بود، آمریکا برای تغییر توازن قدرت در زمین بازی سوریه که به نفع دولت های رقیبی چون روسیه و ایران رقم خورده بود نیاز به متحد مورد اعتمادی داشت تا بتواند وزنه ی قدرت را به سود خود پایین بیاورد و در این بین نیروهای کرد دموکراتیک نظر امریکا را به سوی خود جلب کرد. در سال 2014 کردهای مورد تهاجم داعشی ها قرار گرفتند که تقریبا شهر کرد نشین کوبانی را به تصرف خود در آورده بودند اما پس از مداخله گسترده نیروی هوایی آمریکا تروریست ها شکست خوردند. پنتاگون  که با ناامیدی به دنبال متحدی در سوریه می گشت گمشده خود را داخل نیروهای دموکراتیک « گروه ی پ گ یا یگان های مدافع خلق»سوریه یافت و بر این اساس گروه اتئلاف کردی- امریکایی شکل گرفت در ادامه این دو تبدیل به متحدانی استراتژیک در زمین بازی سوریه شدند بعد از این آمریکا  با همکاری یگان های مدافع خلق توانست با آزادی سازی منطقه شرق فرات از دست داعش کنترل و نفوذ خود را در این منطقه تثبیت و مستحکم سازد.

دولت آنکارا  تصور می کرد که شاید عملکرد سیاسی ترامپ با توجه به موضع گیری وی علیه اوباما در مورد بحران سوریه بخصوص همکاری با کردهای سوریه ای متفاوت باشد، به همین خاطر نسبت به روی کار آمدن ترامپ خوشبین بودند ولی ترامپ از حضور پررنگ در خاورمیانه و بحران سوریه سخن راند و در این زمینه اوباما را به جهت خارج کردن نیروهای آمریکا از عراق و خاورمیانه نقد کرد. در فضای  پساداعش، آمریکا تلاش دارد تا موقعیت خود را نه تنها در سوریه، بلکه در عراق نیز به گونه مشهودی افزایش دهد کارویژه اصلی نیروهای این کشور در سوریه را باید حمایت اقتصادی، تسلیحاتی و راهبردی از بازیگرانی دانست که قابلیت لازم را برای بازی در زمین، برای گرفتن گوی سبقت را از رقیبان را داشته باشد و آمریکا این توانمندی ولو برای مدت محدودی در کرد های سوریه ای دید!

سناریوی خطرناک امریکا در شمال سوریه در حمایت از نیروهای دمکراتیک  سوریه YPD ، یگان های مدافع خلق YPG که به دنبال تشکیل ارتش 30 هزار نفری برای تسلط بر یک چهارم خاک سوریه و همچنین تصمیم این کشور برای ایجاد پایگاه نظامی در این قسمت از خاک سوریه برای جایگزینی کردن این پایگاه با پایگاه نظامی اینجرلیک در ترکیه است اینده محاسبات و فراینده های سیاسی در سوریه و منطقه ی خاورمیانه را متشنج تر و دامنه برخوردها را بالا تر می برد.

ترکیه انتظار داشت بعد از عملیات آزاد سازی رقه، کمک های تسلیحاتی و نظامی آمریکا به گروه های دوکراتیک کرد سوری خاتمه پیدا کند اما بعد از پاکسازی گروه های تکفیری از کانتون های تحت تسلط گروه های کردی ،آمریکا همچنان از لحاظ سیاسی، نظامی، اقتصادی  به حمایت خود با گروه ادامه داد و این در حالی بود که از نگرانی های ترکیه دیگر متحد استراتژیک خود در مورد حمایت از اکراد با خبر بود، بنابراین تحرکات نظامی ترکیه در شمال سوریه پس از اقدامات آمریکا در حمایت از نیروهای کردی انجام شد و آنکارا اعلام کرده است که حمایت واشنگتن از شبه نظامیان کرد در شمال سوریه را تحمل نخواهد کرد.

آنکارا معتقد است پ.ک.ک. نیروهای فرماندهی PYD را در اختیار دارد، به همین جهت قدرت گیری این گروه ها در نزدیک مرزهای خود تهدیدی علیه تمامیت ارضی خود می داند. رجب طیب اردوغان در سفر خود به آمریکا و دیدار با ترامپ و همچنین اجلاس سران ناتو تلاش کرد که پ.ک.ک. و نیروی های کردی  شمال سوریه را در معرض تهاجم آمریکا و ناتو قرار دهد؛ اما وی نه در سفر به آمریکا و نه در اجلاس سران ناتو در بروکسل چندان موفق نشد.

چاووش اوغلو، وزیر خارجه ترکیه در مقاله ای تحت عنوان ” این گونه است که صلح در سوریه برقرار می شود” برای مجله نیویورک نوشت که حمایت آمریکا از حزب کارگران کردستان ترکیه موسوم به پ ک ک، حزب اتحاد دموکراتیک سوریه و یگان های مدافع خلق یک اقدام وحشتناک است. یگان های مدافع خلق،  شاخه سوری شبکه تروریستی پ ک ک هستند که بیش از 30 سال که علیه ترکیه می جنگند. وی در ادامه گفت اگر دست سازما نهای تروریستی جدایی طلب را باز بگذاریم و به آن ها سلاح بدهیم تا به اهدفشان برسند کل منطقه را به هم می ریزند.

وی در ادامه مقاله خود، تداوم کمک های تسلیحاتی آمریکا به عناصر پ.ی.د و ی.پ.گ را خطری برای امنیت ترکیه و آینده سوریه دانست و نوشت: موارد نقض حقوق بشر توسط پ.ی.د/ی.پ.گ در گزارش های سازمان های حقوق بشری مستقل ذکر شده و در این زمینه می توان به کوچ اجباری اقوام غیرکرد، اقدام به تغییر ساختار جمعیتی منطقه، تخریب روستاها، اخراج یا حبس رقبای سیاسی، شکنجه و جذب جنگجویان کودک اشاره کرد.

در پی ادامه تحرکات کمک های آمریکایی در شمال سوریه ترکیه به این نتیجه رسید که برای پایان دادن به این حرکات تنش زا از سوی واشنگتن با مشورت با دو ضلع دیگر اتحاد مثلث آستانه یعنی ایران و روسیه ضرب و شستی به مواضع خطرناک آمریکا در شمال روسیه داده باشد. به همین خاطر آنکارا در 20  ژانویه 2018 تحت عنوان عملیات ” شاخه زیتون ” به مواضع پ ی د و ی پ گ در منطقه عفرین در شمال سوریه حمله کرد.

با توجه به نگرانی ترکیه از قدرت گیری کردهای سوریه در نزدیک مرزهای جنوب خود باید نگرانی این کشور را از زوایای مختلف نگاه کرد:

  1. مانع از تشکیل دولتی جدید در شمال روسیه : تشکیل دولتی کردی در نزدیک مرزهای ترکیه می تواند به صورت دومینو وار در بقیه ی کشورهائی که دارای جمعیت کردی هستند تکرار شود و این عمل تمامیت ارضی ترکیه و این کشورها را به خطر می اندازد و منطقه را وارد تنش ها و برادر کشی جدیدی وارد می سازد.
  2. تغییر ساختار جمعیتی: دولت ترکیه برای رهایی از تهدیدات روافزون در نزدیک مرزهای خود که از قدرت گیری کردهای سوری نشات می گیرد درصدد است که با راندن کردها از این ناحیه نگرانی خود را کم سازد.
  3. تحمل رقیب تازه ای را ندارد: برخی از منابع خبررسانی بر این عقیده اند که آمریکا درصدد است با ایجاد پایگاهی نظامی در شمال سوریه جایگزینی برای پایگاه هوایی استراتژیک اینجرلیک بوجود بیاورد و این با منافع ملی و اهداف راهبری ترکیه که همزمان نگاهی به شرق داشته و هم غرب ندارد این در حالی است که نگاه ترکیه بیشتر به غرب است!   

اهداف ژئوپلیتکی و ژئواکونومیکی: ترکیه اعتقاد دارد رابطه نزدیک و راهبری آمریکا و کرد های سوریه می تواند منافع ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی این کشور را در منطقه و خاورمیانه را به خطر بندازد.

نوشته شده توسط: فاطمه موسوی زاهد

کارشناس ارشد روابط بین الملل

لینک منبع

درباره ی amir-moazeni1

همچنین ببینید

ترموسایت ؛ چشم 2200 متری تک تیراندازان!

مجله تصویری سلاح – پیمانکار دفاعی تلیداین فلیر (Teledyne FLIR) به تازگی از یک دوربین …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *