محمد جواد عسکرپور
موشک بویینگ CIM-10 BOMARC یک موشک پدافندی دفاع هوایی فراصوتی دور برد بود که طی جنگ سرد برای دفاع از آمریکای شمالی در مقابل بمب افکن های شوروی استفاده میشد موشک BOMARC اولین موشک پدافندی بلند برد بود و تنها موشک پدافندی که نیروی هوایی آمریکا استفاده کرد.
در سال ۱۹۴۶ بویینگ تحقیقاتی در زمینه موشک زمین به هوا هدایت شونده تحت عنوان پروژه MX606 نیروی هوایی انجام میداد .تا سال ۱۹۵۰ بویینگ ۱۰۰ تست موشکی موفقیت آمیز انجام داد و به علت اینکه این آزمایشات امیدوار کننده بودند در سال ۱۹۴۹ نیروی هوایی قرار دادی برای توسعه رهگیر بدون سرنشین با بویینگ بست (رهگیر بدون سرنشین عنوانی بود که بعد ها نیروی هوایی به موشک های پدافندی زمین به هوا داده بود) و این پروژه تحت عنوان MX1599 دنبال میشد موشک MX1599 قرار بود موشکی با موتور رمجت دوربرد و فراصوتی با کلاهک اتمی باشد برای رویارویی با بمب افکن هایی که در ارتفاع بالا پرواز میکردند .مرکز تحقیقاتی هوافضایی میشیگان که به طور اختصار MARC شناخته میشد به پروژه موشکی بویینگ پیوست و نام موشک BOMARC شد (اسمش چیزی بین نامهای BOEING و MARC است)
در سال ۱۹۵۱ نیروی هوایی آمریکا بر روی این مسئله تاکید میکرد که موشک های دفاع هوایی در اصل همان جنگنده های بدون سرنشین هستند بنابراین موشک BOMARC حرف اول F که حرف اول FIGHTER است و برای جنگنده های آمریکایی استفاده میشود را گرفت و نامش شد F-99
پرواز های آزمایشی XF99 از سال ۱۹۵۲ آغاز شد و تا ۱۹۵۵ ادامه داشت و موشک از بوستر های سوخت مایع بهره میبرد تا سرعت موشک را به حدی برساند که موتور رمجت خود موشک قابل استفاده باشد ،موتور رمجت موتوری است که مانند لوله ونتوری میماند و فاقد توربین و کمپرسور و هر گونه قطعه چرخانی است و سیکل کاری آن بدین شکل است که هوا بعد از وارد شدن از ورودی واگرا که باعث میشد سرعت هوا کاهش یافته و فشارش افزایش یابد تا برای اتاقک احتراق مناسب باشد بلافاصله به اتاقک احتراق رفته و احتراق انجام گرفته و هوا از خروجی خارج میشود و باعث رانش میشود این موتور های رمجت از سرعت سکون قابل استفاده نیستند و حتما باید به سرعت خاصی رسید تا این موتور ها قابل استفاده باشند و موتور اصلی موشک XF99 موتور رمجت بود و برای رسیدن به سرعت نیاز برای کارکرد موتور رمجت موشک از بوستر سوخت مایع بهره میبرد.و در تست هایی که از سال ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۵ انجام شد موشک مجهز به موتور رمجت بود ولی فاقد سیستم هدایت بود در سال ۱۹۵۵ نیروی هوایی آمریکا نام موشک را به YIM-99A تغییر داد و و در نهایت در سال ۱۹۵۵ نام IM-99 برای این موشک انتخاب شد (با تاکید بویینگ کد ۹۹ تغییر نکرد) در اواخر سال ۱۹۵۷ این موشک اولین پرواز خود را با سیستم هدایت خود انجام داد و در همین سال بویینگ قرار داد ساخت موشک IM99 را با نیروی هوایی بست و اولین اسکادران از این موشک رهگیر در سال ۱۹۵۹ عملیاتی شد
موشک IM-99A دارای برد ۳۲۰ کیلومتر بود و برای این ساخته شده بود که در سرعت ۲.۵ تا ۲.۸ ماخ پرواز کند و در ارتفاع ۶۰۰۰۰ پایی پرواز کند (۱۸۰۰۰ متری)
موشک دارای طول ۱۴.۲ متر و وزن ۷ تن بود و دارای کلاهک متعارف ۴۵۰ کیلوگرمی یا کلاهک اتمی W40 که این کلاهک اتمی ۱۰ کیلوتن قدرت داشت موشک دارای یک بوستر سوخت مایع بود تا سرعت موشک را به ۲ ماخ برساند تا شرایط برای موتور رمجت مهیا شود موشک دارای موتور رمجت RJ-43 است که قابلیت فراهم کردن ۱۲۰۰۰ پوند رانش را داراست و با سوخت ۸۰ اکتان گازولین کار میکند و بقیه پرواز از سرعت ۲ ماخ به بالا با این موتور انجام میگیرد این موتور رمجت در پهباد D21 هم بکار رفته است .