خانه / دسته‌بندی نشده / بالگرد چند منظوره

بالگرد چند منظوره

بالگرد چند منظوره

Kaman K-MAX

بررسی بالگرد   Kaman K-MAX k-1200 کامیون هوایی

نویسنده فرج اله احسانی

در سال 1947 آنتون فلتنر ، مهندس هوایی آلمانی به آمریکا مهاجرت نمود او توسعه دهنده دو طرح synchropter  (روترهای متقاطع ) قبلی از آلمان در طول جنگ جهانی دوم بود.  Flettner Fl 265 که پیشگام طرح سینکروتر بود و کمی بعد Flettner Fl 282 Kolibri (مرغ مگس خوار) که برای تولید نهایی طراحی شده بود. در هر دو طرح از اصل چرخان های ضد چرخش شیب دار به سمت هم استفاده شده است که به عنوان راه حلی برای مشکل جبران گشتاوربالگرد شناخته شده بود. وی با استفاده از روتر دوتایی شروع به طراحی بالگردهای جدید کرد و طراح اصلی شرکت کامان شد. اولین محصول نظامی کامان بالگرد Huskie HH-43  بود که در سالهای 1950 تا 1970 توسط نیروی هوایی ایالات متحده ، نیروی دریایی ایالات متحده و سپاه دریایی ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفت. هاسکی در ایران نیز خدمت کرد و آخرین مدل آن هنوز در نمایشگاه هوایی و به رنگ آمیزی زرد موجود است.

در سال 1992 کمپانی کامان مدل پیشرفته ایی را با نام ماکس آزمایش نمود که مختص جنگلبانی و باربری و اطفائ حریق بود. تک خلبان و اولین هلی کوپتری که که بیش از وزن خود بار حمل می نمود.دارای بدنه ایی باریک ، گوه ای شکل و پنجره های جانبی برآمده کابین ، دید خوبی از دو طرف بالگرد به خلبان می دهد. برای عملیات بارگیری محموله خارجی بهینه شده است با وزن خالی  قادر به حمل بار بیش از 6000 پوند (2722 کیلوگرم) است .

K-MAX

دارای یک موتور به قدرت 1500 اسب بخار می باشد و با ماکسیمم وزن 5400 کیلو از زمین بلند می شود. اگرچه می توان از بالگردهای عمومی نیز برای حمل ونقل استفاده نمود ولی ماکس بطور تخصصی برای این کار طراحی و ساخته شده است. حمل بار بیرونی کار ساده ایی نیست K-MAX  به دو مزیت اصلی نسبت به هلی کوپترهای دیگرمتکی است: افزایش کارایی در مقایسه با تکنولوژی معمولی و رایج  و تمایل طبیعی روترهای متقاطع به شناوربودن در هوا است که این پایداری پرواز را افزایش می دهد ، به ویژه برای کارهای دقیق در قرار دادن بارهای معلق. در عین حال ، سنکروتر بیشتر به ورودی های کنترل خلبان پاسخ می دهد ، و امکان تغییر آسان بار ، یا پخش مواد شیمیایی یا آب را در یک منطقه بزرگتر فراهم می کند. یکی از مشخصات منحصربه فرد درماکس سیستم جرثقیل ان می باشد که در راستای عرضی بدنه متحرک می باشد و حرکت آونگی را تاحدودی کنترل می کند .

در راستای کمک به خلبان درکار بارگیری  هنگامی که خلبان جهت بارگیری از حبابی کابین به بیرون و پایین نگاه می کند سه درجه شامل تورگ موتور، ارتفاع سنج و وضعیت جرثقیل در یک داشبورد کوچک بیرون از کابین و در راستای نگاه او وجود دارد و خلبان مجبور نیست سر را به طرف نشانده های داخل کابین بچرخاند.

کامان از سال 1998 در حال توسعه K-MAX بدون سرنشین بود. در مارس 2007 ، کامان و لاکهید مارتین یک توافق نامه روابط استراتژیک (SRA) را امضا کردند تا فرصت های وزارت دفاع ایالات متحده را دنبال کنند. نسخه بدون سرنشین که عمدتا پرواز خودکار ، کنترل اختیاری از راه دور و با اختیاری خلبانی (OPV) دارد ، K-MAX  هلیکوپتری چند منظوره بدون سرنشین برای ماموریت های خطرناک ساخته است. این می تواند در جنگ برای تحویل تجهیزات به میدان جنگ و همچنین موقعیت های غیرنظامی شامل خطرات شیمیایی ، بیولوژیکی یا رادیولوژیکی مورد استفاده قرار گیرد. نمونه اولیه آن در سال 2008 برای استفاده بالقوه از منبع تغذیه بالابر سنگین نظامی  و دوباره در سال 2010 نشان داده شد. در دسامبر 2010 ، فرماندهی سیستم های هوایی نیروی دریایی ، قراردادی 46 میلیون دلاری برای دو فروند به کامان اعطا كرد. تا فوریه 2013 ، K-MAX  بیش از 700 ساعت پرواز دو میلیون پوند بار در 600 مأموریت بدون سرنشین تحویل داده بود. از جمله توانایی مسیریابی اتوماتیک در پرواز و پرواز به صورت آرایش با هواپیماهای دیگر. K-MAX  بدون سرنشین در طی شش مأموریت (به طور متوسط ​​5000 پوند (2270 کیلوگرم) محموله حمل شده در هر مأموریت) با موفقیت توانست 30000 پوند (13600 کیلوگرم) بار را در یک روز تحویل دهد. تنها تغییر ظاهری درافزایش چرخ ها از سه به چهارفروند می باشد ولی داخل کابین دچار تغییرات زیادی شده است که شامل گیرنده ها مختلف ارتفاع و آب وهوا و کنترل خودکار پایداری پرواز در همه شرایط جوی و روز و شب شده است. ماکس بیشترین مأموریت ها را در شب انجام می داد و با موفقیت بارهایی تا 4500 پوند (2000 کیلوگرم) را بلند می کرد. اتصال قلاب تجهیزات با افراد در زمین انجام می شد ، اما لاکهید به دنبال انجام این عمل به طور خودکار از طریق دستگاهی بود که در بالای بسته نصب شده است و هلی کوپتر می تواند به تنهایی آن را متصل کند. این ویژگی در سال 2013 نشان داده شد.می توان آینده درخشانی برای این بالگرد متصور بود و این بالگرد هنوز در خط  تولید می باشد.

خصوصیات عمومی

خدمه: یک

ظرفیت: 6000 پوند (2700 کیلوگرم) بار خارجی

طول: 51 فوت 10 اینچ (15.8 متر)

قطر روتور: 48 فوت 3 اینچ (14.71 متر)

ارتفاع: 13 فوت 7 اینچ (4.14 متر)

وزن خالی: 5145 پوند (2333 کیلوگرم)

بار مفید: 6،855 پوند (3،109 کیلوگرم)

حداکثر وزن برخاست: 12000 پوند (5400 کیلوگرم)

نیروگاه: توربوشفت  × Honeywell T53-17 1 (1500 shp برای پرواز / 1350 shp در پرواز )

کارایی

حداکثر سرعت: 100 گره (185 کیلومتر در ساعت ، 115 مایل در ساعت)

سرعت کروز: 80 گره (148 کیلومتر در ساعت ، 92 مایل در ساعت)

برد: (495 کیلومتر ، 307 مایل)

سقف سرویس: 15000 فوت  (4600 متر)

مصرف سوخت: 85 گالن (322 لیتر) در ساعت

منابع

https://en.wikipedia.org/wiki/Kaman_Corporation

https://www.kaman.com

http://www.fundinguniverse.com

لینک منبع

درباره ی amir-moazeni1

همچنین ببینید

زوبیلو ؛ وسیله نقلیه بدون سرنشین جدید ارتش روسیه

مجله تصویری سلاح – نیروهای مسلح روسیه به تازگی به یک پلتفرم جدید، چند منظوره …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *